Przejdź do zawartości

Janusz Rudnicki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Berasategui (dyskusja | edycje) o 12:53, 4 lut 2012. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.

Janusz Rudnicki (ur. 13 listopada 1956 w Kędzierzynie-Koźlu) – polski pisarz i eseista.

Był działaczem Solidarności, internowano go po wprowadzeniu stanu wojennego. Emigrował w 1983. Debiutował opowiadaniem w berlińskim Archipelagu. Studiował slawistykę i germanistykę na hamburskim uniwersytecie. Stały współpracownik miesięcznika Twórczość, w którym publikuje cykl Listy z Hamburga.


Bibliografia

  • Można żyć, Wydawnictwo Dolnośląskie, Wrocław 1993
  • Cholerny świat, Wydawnictwo Dolnośląskie, Wrocław 1996
  • Tam i z powrotem po tęczy, PIW, Warszawa 1997
  • Męka kartoflana, Wydawnictwo Dolnośląskie, Wrocław 2000
  • Der Grenzgänger, Tibor Schäfer Verlag, Herte 2002
  • Mój Wehrmacht, W.A.B., Warszawa 2004
  • Chodźcie idziemy, W.A.B., Warszawa 2007
  • Śmierć czeskiego psa, W.A.B., Warszawa 2009

Źródła

  • Barbara Marzęcka, Rudnicki Janusz, w: Polscy pisarze i badacze literatury przełomu XX i XXI wieku. Słownik biobiliograficzny, tom I (opracował zespół pod redakcją Alicji Szałagan), Warszawa 2011, s. 226–228
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Janusz_Rudnicki&oldid=29725339”