Janusz Siekański

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Janusz Siekański
Ilustracja
Janusz Siekański, Bydgoszcz 2021
Data i miejsce urodzenia

11 kwietnia 1968
Kraków

Obywatelstwo

Polska

Tytuł szachowy

kandydat na mistrza krajowego (1985)

Ranking FIDE

2190 (01.06.2022)

Ranking krajowy FIDE

288

Janusz Siekański (ur. 11 kwietnia 1968 w Krakowie) – polski szachista.

Kariera szachowa[edytuj | edytuj kod]

Wielokrotnie startował w finałach mistrzostw Polski juniorów, największy sukces osiągając w 1986 r. w miejscowości Miętne, gdzie zdobył brązowy medal w kategorii do 19 lat. W 1989 r. jedyny raz w karierze zakwalifikował się do finału indywidualnych mistrzostw Polski, zajmując w Słupsku IX miejsce. W tym samym roku wystąpił w rozegranym w Polanicy-Zdroju turnieju pamięci Akiby Rubinsteina[1]. W 1991 r. zdobył w Mikołajkach tytuł drużynowego mistrza Polski, natomiast w 1993 r. w Kaliszu – tytuł drużynowego mistrza Polski w szachach błyskawicznych (oba tytuły w barwach klubu Stilon Gorzów Wielkopolski).

Najwyższy ranking w karierze osiągnął 1 stycznia 1990 r., z wynikiem 2370 punktów dzielił wówczas 41-45. miejsce wśród polskich szachistów[2]. Od 1995 r. nie uczestniczy w turniejach klasyfikowanych przez Międzynarodową Federację Szachową[3].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Żoną Janusza Siekańskiego jest Izabela Siekańska (z domu Łaszewska), polska szachistka. Również ich dzieci: Maria oraz Zuzanna uprawiają tę dyscyplinę sportu.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]