Jarzębinogrusza

Jarzębinogrusza
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	różopodobne
Rząd	różowce
Rodzina	różowate
Rodzaj	jarzębinogrusza
	Nazwa systematyczna
	× Pyraria irregularis (Münchh.) Sennikov & Kurtto; Memoranda Soc. Fauna Fl. Fenn. 93: 9 (2017)
	Multimedia w Wikimedia Commons

Jarzębinogrusza inaczej jarzębogrusza (×Pyraria irregularis) – mieszaniec międzyrodzajowy drzew z rodziny różowatych. Jarzębinogrusza jest prawdopodobnie spontanicznym mieszańcem gruszy pospolitej i jarzębu mącznego znalezionym przed 1610 rokiem i od tego czasu rozmnażanym wegetatywnie^[4].

Synonimy[edytuj | edytuj kod]

Jarzębinogrusza opisywana była przez botaników pod różnymi nazwami łacińskimi i ma wiele synonimów, m.in.: Azarolus pollvilleriana Borkh., Lazarolus pollveria Medik., Pyrus bollwylleriana DC., Pyrus irregularis Münchh., Pyrus malifolia Spach, Pyrus pollveria L., Pyrus pollvilla C. C. Gmel., Pyrus pollwilleriana J. Bauhin ex Decne., Pyrus tomentosa Moench, × Sorbopyrus irregularis (Münchh.) C.A.Wimm., ×Sorbopyrus auricularis var. bulbiformis (Tat.) C. K. Schneid., ×Sorbopyrus malifolia (Spach) C. K. Schneid. ex Bean.^[5]^[3]

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój: Drzewo pokrojem przypomina gruszę.
Liście: Pojedyncze.
Kwiaty: Kwiaty białe, zebrane w baldachogrona. Kwitnienie rozpoczyna się w połowie maja.
Owoce: Owoce przypominają małe, spłaszczone owoce gruszy, około 2-3 cm średnicy (owoce odmiany 'Bulbiformis' osiągają 5 cm średnicy). Szypułki owoców długie. Skórka gruba, pokryta rumieńcem. Miąższ żółtawy, soczysty i słodki, smaczny. Owoce dojrzewają na przełomie września i października. Dojrzałe owoce są uszkadzane przez osy.

Wymagania[edytuj | edytuj kod]

Wymagania glebowe są zależne od rodzaju zastosowanej podkładki. Jednakże w większości gatunek preferuje gleby lekkie, próchniczne. Gatunek wytrzymały na mróz.

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Owoce jarzębinogruszy nadają się do sporządzania kompotów, marynat w occie, ale również innych przetworów. Do upraw w przydomowych ogrodach najlepiej stosować podkładkę pigwy, co ogranicza nadmierny rozrost drzewa (szczepiona na gruszy wyrasta w bardzo wysokie drzewo).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-01-23] (ang.).
↑ ^a ^b × Pyraria irregularis (Münchh.) Sennikov & Kurtto, [w:] Plants of the World Online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2023-12-27] .
↑ J. D. Postman: X Sorbopyrus auricularis (Knoop) Schneider An unusual pear relative. GRIN Taxonomy for Plants. [dostęp 2009-11-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-09-27)]. (ang.).
↑ Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-04-28].

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-01-23] (ang.).

[powo-3] × Pyraria irregularis (Münchh.) Sennikov & Kurtto, [w:] Plants of the World Online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2023-12-27] .

[4] J. D. Postman: X Sorbopyrus auricularis (Knoop) Schneider An unusual pear relative. GRIN Taxonomy for Plants. [dostęp 2009-11-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-09-27)]. (ang.).

[grin-5] Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-04-28].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]