Jaskinia Goryckiego
Na mapach: 
49°15′00″N 19°51′58″E/49,249992 19,866219
49°15′00″N 19°51′58″E/49,249992 19,866219| Plan jaskini | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Właściciel | |
| Długość |
16 m |
| Głębokość |
3,5 m |
| Deniwelacja |
3,5 m |
| Wysokość otworów |
1057 m n.p.m. |
| Wysokość otworów nad dnem doliny |
70 m |
| Ekspozycja otworów |
ku SW |
| Data odkrycia |
1937 rok |
| Odkrywca |
Władysław Gorycki |
| Kod |
(nr inwentarzowy PIG) T.D-08.05 |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
| 49°15′00″N 19°51′58″E/49,249992 19,866219
| |
Jaskinia Goryckiego – jaskinia w Dolinie Kościeliskiej w Tatrach Zachodnich. Wejście do niej znajduje się w Organach, powyżej Schronu pod Jaskinią Goryckiego, poniżej Schronu ze Świeczką, na wysokości 1057 m n.p.m. Długość jaskini wynosi 16 metrów, a jej deniwelacja 3,5 metra[1].
Opis jaskini[edytuj | edytuj kod]
Jaskinię stanowi obszerny, idący w dół ciąg zaczynający się w dużym otworze wejściowym, przechodzący przez 2-metrową studzienkę i kończący się niedostępnymi szczelinami[2].
Przyroda[edytuj | edytuj kod]
W jaskini brak jest nacieków.
Historia odkryć[edytuj | edytuj kod]
Jaskinię odkrył prawdopodobnie w 1937 roku pracownik Stefana Zwolińskiego – Władysław Gorycki[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jaskinie Tatr [online], 16 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-16].
- ↑ a b Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2016-05-12].