Jaskinia Jaszczurowska Wyżnia
49°16′55″N 20°00′09″E/49,281894 20,002617| Plan jaskini | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Właściciel | |
| Długość |
18 m |
| Głębokość |
4,5 m |
| Deniwelacja |
4,5 m |
| Wysokość otworów |
951 m n.p.m. |
| Wysokość otworów nad dnem doliny |
60 m |
| Ekspozycja otworów |
ku górze |
| Data odkrycia |
latem 1958 roku |
| Odkrywca |
J. Głazek i Z. Wójcik |
| Kod |
(nr inwentarzowy PIG) T.A-18.01 |
Położenie na mapie Karpat  | |
Położenie na mapie Tatr  | |
| 49°16′55″N 20°00′09″E/49,281894 20,002617
| |
Jaskinia Jaszczurowska Wyżnia – jaskinia w Dolinie Olczyskiej w Tatrach Zachodnich. Ma dwa otwory wejściowe położone na południe od kapliczki w Jaszczurówce, na wysokości 951 metrów n.p.m[1]. Długość jaskini wynosi 18 metrów, a jej deniwelacja około 4,5 metrów[2].
Opis jaskini
[edytuj | edytuj kod]Jaskinia ma dwa otwory prowadzące do studzienek. Z otworu północnego wchodzi się do 2-metrowej studzienki, z otworu południowego do 3,3-metrowej. Z dna 2-metrowej studzienki odchodzi krótki, 3-metrowy korytarz zakończony namuliskiem, natomiast z dna 3,3-metrowej studzienki 6,5-metrowy korytarz kończący się 2-metrowym kominem. Na dnie studzienek znajduje się przełaz łączący je ze sobą[3].
Przyroda
[edytuj | edytuj kod]W jaskini można spotkać nacieki grzybkowe. Ściany są mokre. Roślinność występuje tylko przy otworach[3].
Historia odkryć
[edytuj | edytuj kod]Jaskinię odkryli latem 1958 roku J. Głazek i Z. Wójcik[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Tatry polskie. Mapa topograficzna 1:10 000. Zarząd Topograficzny Sztabu Generalnego WP, Wydawnictwo Czasopisma Wojskowe, 1984
- ↑ Jaskinie Tatr [online], 24 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-22] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-24].
- ↑ a b c Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2016-05-02].