Jaskinia Omszała
49°14′19″N 19°55′16″E/49,238664 19,921011| Plan jaskini | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Właściciel | |
| Długość |
33 m |
| Głębokość |
10 m |
| Deniwelacja |
10 m |
| Wysokość otworów |
1904 m n.p.m. |
| Wysokość otworów nad dnem doliny |
370 m |
| Ekspozycja otworów |
ku górze |
| Data odkrycia |
8 września 1966 roku |
| Odkrywca |
A. Kobyłecki i P. Malinowski |
| Kod |
(nr inwentarzowy PIG) T.E-12.15 |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
| 49°14′19″N 19°55′16″E/49,238664 19,921011
| |
Jaskinia Omszała – jaskinia w Dolinie Małej Łąki w Tatrach Zachodnich. Wejście do niej znajduje się na północno-wschodnich stokach Małołączniaka, nad Kotlinami, na wysokości 1904 metrów n.p.m.[1] Długość jaskini wynosi 33 metry, a jej deniwelacja 10 metrów[2][3].
Opis jaskini[edytuj | edytuj kod]
Jaskinię stanowi ciąg prowadzący od otworu wejściowego przez 2-metrową studzienkę do niewielkiej salki, a dalej przez dwie równoległe pochylnie w kształcie rur (w jednej odchodzi w górę krótki korytarzyk) do poprzecznego, obszernego korytarza. W jedną stronę kończy się on 1,3-metrową studzienką, a w drugą, po minięciu 2-metrowej studzienki, niedostępną szczeliną[2].
Przyroda[edytuj | edytuj kod]
W jaskini można spotkać mleko wapienne. Ściany są mokre.
Zamieszkują ją nietoperze[2].
Historia odkryć[edytuj | edytuj kod]
Jaskinię odkryli 8 września 1966 roku A. Kobyłecki z Krakowa i P. Malinowski z Zakopanego. A. Kobyłecki sporządził jej opis oraz plan[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Tatry polskie. Mapa topograficzna 1:10 000. Zarząd Topograficzny Sztabu Generalnego WP, Wydawnictwo Czasopisma Wojskowe, 1984
- ↑ a b c d Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2016-01-31].
- ↑ Jaskinie Tatr [online], 27 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-23] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-27].