Jaskinia Wiślana Zachodnia
50°00′54″N 19°47′39″E/50,014944 19,794194| Plan jaskini | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Właściciel |
teren komunalny |
| Długość |
9 m |
| Głębokość |
0 m |
| Deniwelacja |
0 |
| Wysokość otworów |
204 m n.p.m. |
| Ekspozycja otworów |
ku E, W |
| Data odkrycia |
znana od dawna |
| Kod |
J.BK-04.06 |
Położenie na mapie Krakowa  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
| 50°00′54″N 19°47′39″E/50,014944 19,794194
| |
| Strona internetowa | |
Jaskinia Wiślana Zachodnia – jaskinia w skale Okrążek w grupie Skałek Piekarskich na lewym brzegu Wisły w miejscowości Piekary pod Krakowem[1]. Pod względem geograficznym znajduje się na Obniżeniu Cholerzyńskim w obrębie makroregionu Bramy Krakowskiej[2].
Jaskinia znajduje się na najbardziej na wschód wysuniętym cyplu Okrążka, bezpośrednio nad starorzeczem Wisły, około 1 m powyżej przeciętnego stanu wody. Dojście do jaskini jest łatwe od południowej strony. Jaskinia składa się z korytarza przebijającego skałę na wylot. Ma trzy otwory; jeden wschodni i dwa zachodnie. Przy otworze wschodnim znajduje się niewielki korytarzyk o trzymetrowej długości. Jego dalsza część jest zamulona osadami nanoszonymi przez rzekę podczas jej wyższych stanów[1].
Jaskinia jest pochodzenia krasowego. Wytworzona została w wapieniach skalistych pochodzących z późnej jury (oksford), początkowo w warunkach freatycznych, później przy częściowym wypełnieniu wodą. Obecnie zalewana jest woda Wisły tylko przy jej wysokich stanach. W jaskini brak szaty naciekowej. Jest sucha i oświetlona światłem dziennym, ciemne są tylko jej końcowe odcinki korytarzy. Dno jest skaliste, w niektórych tylko miejscach pokryte współczesnymi osadami gliny. Przy otworze zachodnim rośnie jeżyna popielica, pokrzywa zwyczajna, perz właściwy[1].
Jaskinia znana była od dawna. Po raz pierwszy opisał ją W.W. Wiśniewski w 1998 r.[3] Jej plan sporządził M. Szelerewicz w 1999 r., dokumentację A. Górny i M. Szelerewicz[1].
Tuż obok, po północno-wschodniej stronie Jaskini Wiślanej Zachodniej znajduje się Jaskinia Wiślana Wschodnia (jej dno znajduje się nieco niżej i często zalewane jest wodą Wisły). Obecnie obydwie są od siebie oddzielone, ale w przeszłości tworzyły jedna jaskinię. Na południowej ścianie Okrążka, na wysokości 212 m n.p.m. znajduje się jeszcze jedna jaskinia – Jaskinia nad Galoską[1].
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e M. Szelerewicz, A. Górny, Jaskinia Wiślana Zachodnia, [w:] Jaskinie Polski [online], Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [dostęp 2019-03-28].
- ↑ Jerzy Kondracki: Geografia regionalna Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 1998. ISBN 83-01-12479-2.
- ↑ W.W. Wiśniewski, Prawdziwa Jaskinia Wiślana, Kraków: Jaskinie 1998 (9): 25-26