Przejdź do zawartości

Jaskinia na Świniuszce

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jaskinia na Świniuszce
Plan jaskini
Plan jaskini
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Położenie

Świniuszka, w pobliżu wsi Rodaki

Właściciel

[prywatny

Długość

124 m

Głębokość

37 m

Wysokość otworów

441 m n.p.m.

Ekspozycja otworów

ku NW

Kod

J.Cz.IV-02.01

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Jaskinia na Świniuszce”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Jaskinia na Świniuszce”
Położenie na mapie powiatu olkuskiego
Mapa konturowa powiatu olkuskiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Jaskinia na Świniuszce”
Położenie na mapie gminy Klucze
Mapa konturowa gminy Klucze, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Jaskinia na Świniuszce”
Ziemia50°24′28″N 19°32′22″E/50,407778 19,539444

Jaskinia na Świniuszce (Brzęczka)jaskinia na wzgórzu Świniuszka w pobliżu wsi Rodaki w gminie Klucze w województwie małopolskim.

Długość jaskini wynosi 127 m, a głębokość 37 m – czyni to ją ósmą co do długości jaskinią na Jurze Krakowsko-Częstochowskiej. Wejście do niej położone jest na wysokości około 450 m n.p.m.

Wejście do jaskini umożliwia pionowa ciasna szczelina. Głębiej znajduje się salka, a pod nią jeszcze dwie głębsze studnie, które głębiej się ze sobą łączą (na poziomie –13 m). Głębiej (28 i 37 metrów pod powierzchnią ziemi) znajdują się tym razem niezależne od siebie dwa ciągi, osiągające dno jaskini.

W 1972 r. jaskinia została zinwentaryzowana na płytszym poziomie (28 m pod powierzchnią ziemi), a w 1981 roku już w głębszym dnie.

Jaskinia położona jest w północno-zachodniej części wzniesienia Świniuszka. Ze względu na pionowe usytuowanie otworów wejściowych i znacznej głębokości jest to jaskinia, która wymaga do zwiedzania użycia specjalistycznego sprzętu. Niebezpieczna ze względu na obsypujące się kamienie, jedna z głębszych na Jurze. Jaskinię tworzy pionowa szczelina, w których zaklinowane głazy utworzyły szereg poziomów. Stromy korytarzyk odchodzący od otworu wejściowego początkowo opada do niewielkiej salki, z której w głąb jaskini prowadzą dwie studnie. Na poziomie −13 m studnie te łączą się w jeden ciąg. Z korytarza, który przebiega na tym poziomie, dwa niezależne od siebie ciągi osiągają poziom −28 i −37 m (dno jaskini).

Podobnie jak w większości jaskiń o charakterze szczelinowym szata naciekowa jest tu dość uboga. Obecnie stanowią ją jedynie zniszczone nacieki w dolnych partiach jaskini.

Jaskinia została zinwentaryzowana w 1972 r. przez A. Górnego do znanego wówczas poziomu −28 m. W 1981 M. Czepiel zinwentaryzował ją według obecnie znanego stanu (−37 m), niemniej otwory jaskini znane były przez miejscową ludność od dawna.

Jeden z otworów

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • M. Szelerewicz, A. Górny, "Jaskinie Wyżyny Krakowsko-Wieluńskiej", PTTK "Kraj", Kraków-Warszawa 1986.
  • M. Pawelczyk, "Nowości ze Świnuszki", Jaskinie Wyżyny Informator nr 8, styczeń-luty 1996.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
  • Jaskinia na Świniuszce. [w:] Jaskinie Polski [on-line]. Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy.
  • Jaskinia Na Świniuszce. [w:] Epimenides – Polska Strona Taternictwa Jaskiniowego pod patronatem KTJ PZA [on-line].