Jaskinia za Ratuszem Śnieżna
49°14′35″N 19°54′36″E/49,242967 19,909931| Plan jaskini | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Właściciel | |
| Długość |
11 m |
| Głębokość |
3 m |
| Deniwelacja |
3 m |
| Wysokość otworów |
1720 m n.p.m. |
| Wysokość otworów nad dnem doliny |
370 m |
| Ekspozycja otworów |
ku N |
| Data odkrycia |
29 lipca 1986 roku |
| Odkrywca |
I. Luty, K. Wardakowski i A. Majkowski |
| Kod |
(nr inwentarzowy PIG) T.E-11.47 |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
| 49°14′35″N 19°54′36″E/49,242967 19,909931
| |
Jaskinia za Ratuszem Śnieżna – jaskinia w Dolinie Miętusiej w Tatrach Zachodnich. Wejście do niej znajduje się w Litworowym Grzbiecie, niedaleko Jaskini za Ratuszem Zimnej, na wysokości 1720 m n.p.m. Długość jaskini wynosi 11 metrów, a jej deniwelacja 3 metry[1].
Opis jaskini[edytuj | edytuj kod]
Jaskinia zaczyna się ponad 2-metrową studnią, z której dna odchodzi krótki, szczelinowy korytarzyk prowadzący do szczelinowej, wysokiej sali (7 metrów wysokości)[2].
Przyroda[edytuj | edytuj kod]
W jaskini brak jest nacieków i roślinności. W jej dolnej części prawie przez cały rok leży zlodowaciały śnieg[2].
Historia odkryć[edytuj | edytuj kod]
Jaskinia została odkryta oraz zbadana przez I. Luty, K. Wardakowskiego i A. Majkowskiego ze Speleoklubu Warszawskiego w lipcu 1986 roku[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jaskinie Tatr [online], 23 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-22] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-23].
- ↑ a b c Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2016-07-16].