Jean-Pierre-François de Gaussen

Jean-Pierre-François de Gaussen (ur. w 1747 w Lunel (Langwedocja), zm. w 1845 roku) – francuski dyplomata.

3 sierpnia 1779 był, jako sekretarz ambasady w Berlinie przy podpisywaniu pokoju cieszyńskiego. W latach 1786-1792 de Gaussen był francuskim chargé d’affaires w Sztokholmie. Wydatnie przyczynił się do wzrostu obrotów handlowych między obu krajami.

Dnia 4 stycznia 1788 ambasador Jean-Pierre-François de Gaussen meldował do Wersalu i ministra Montmorina o działalności ambasadora Rosji Andrieja Razumowskiego:

"Pan Razumowski pracuje od świtu do nocy. Jego dom jest miejscem spotkań wszystkich znanych wrogów króla Szwecji, i stąd zamierzają oni rozjechać się do prowincji, żeby tam roznieść ogień nieporządku i buntu”.

Gdy we wrześniu 1791 roku do Sztokholmu dotarła wieść, ze Ludwik XVI zaprzysiągł konstytucję, Gustaw III cofnął mu akredytację i rozkazał by Gaussena traktować odtąd jako osobę prywatną, a nie reprezentanta Francji. Za legalnych reprezentantów francuskich uznał natomiast wysłanników arystokratycznej emigracji.

Bibliografia

• Annales maritimes et coloniales
• Zbigniew Anusik, Dyplomacja szwedzka wobec kryzysu monarchii we Francji w latach 1787-1792, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego Łódź 2000. (wielokrotnie wspomniany w książce).