Jean Bart (1940)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Jean Bart (pancernik))
Jean Bart
Ilustracja
Historia
Stocznia

A.C. Loire

Położenie stępki

12 grudnia 1936

Wodowanie

6 marca 1940

 Francja
Wejście do służby

1949

Wycofanie ze służby

1961

Los okrętu

złomowany 1969

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

48 900 t

Długość

248 m

Szerokość

35 m

Zanurzenie

9,6 m

Napęd
4 turbiny parowe Parsons mocy 150 000KM napędzające 4 śruby
Prędkość

32 węzły

Zasięg

14 000 km przy prędkości 20 węzłów

Uzbrojenie
(dane po powrocie do Francji)

8x 380 mm L/45 M1935
1x armata 127 mm
9x 152 mm
24x 100 mm
28x 57 mm
8x 40 mm
20x 20 mm

Załoga

1200

Jean Bartfrancuski pancernik typu Richelieu z okresu II wojny światowej nazwany imieniem siedemnastowiecznego admirała Jeana Barta.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Francuski pancernik Jean Bart był drugim pancernikiem typu Richelieu. Został zbudowany w stoczni A.C. Loire w St. Nazaire. Stępkę pod jego budowę położono 12 grudnia 1936, a wodowanie nastąpiło 6 marca 1940. Pancerniki typu Richelieu były projektowane z myślą o przeciwstawieniu się włoskiej flocie, a w szczególności jednostkom typu Vitorio Veneto.

W czerwcu 1940 bez jednej wieży artylerii głównej i wyposażony w 75%, aby uniknąć zajęcia przez wojska niemieckie, udał się do portu w Casablance. 8 listopada 1942 podczas lądowania aliantów w Maroku został ostrzelany przez amerykański pancernik USS „Massachusetts” i zbombardowany przez bombowce nurkujące SBD Dauntless z lotniskowca USS „Ranger”. Po otrzymaniu 8 trafień pociskami kaliber 406 mm został osadzony na mieliźnie w Casablance, gdzie pozostał do końca wojny. 10 listopada „Jean Bart” ostrzelał amerykański ciężki krążownik USS „Augusta”, w odwecie kolejny raz został zaatakowany przez lotnictwo pokładowe. Po otrzymaniu dwóch trafień bombami 500 kg został definitywnie wyłączony z walki.

W 1945 wrócił do Francji. Został ukończony i wcielony do służby w 1949. W 1956 wziął udział w działaniach na Morzu Śródziemnym związanych z kryzysem sueskim. W 1969 został złomowany w japońskiej stoczni.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Józef Kaczyński, Ostatnie francuskie pancerniki, „Technika Wojskowa” 3/1991, ISSN 0867-5635.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]