Jerzy Trzaskowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jerzy Trzaskowski
Data urodzenia

12 marca 1952

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Mistrzostwa świata
srebro Berno/Thun 1974 Skeet, druż.
srebro Monachium 1975 Skeet, druż.
Mistrzostwa Europy
brąz Wiedeń 1975 Skeet, druż.
brąz Dorchester 1977 Skeet, druż.
Mistrzostwa Europy juniorów
srebro Madryt 1972 Skeet

Jerzy Trzaskowski (ur. 12 marca 1952[1]) – polski strzelec specjalizujący się w skeecie, medalista mistrzostw świata.

Był zawodnikiem Legii Warszawa, gdzie jego trenerem był Jerzy Kocan[1].

Na mistrzostwach Europy w 1972 roku wywalczył srebrny medal w skeecie juniorów (142 punkty). Jest dwukrotnym drużynowym medalistą mistrzostw świata. Pierwsze srebro zdobył na mistrzostwach świata w 1974 roku (wraz z Wiesławem Gawlikowskim, Piotrem Nowakowskim i Hubertem Pawłowskim). Rok później ponownie został wicemistrzem (skład drużyny niemal taki sam – zamiast Pawłowskiego w ekipie znalazł się Andrzej Socharski)[2]. W 1975 roku wywalczył brąz w drużynie na mistrzostwach Europy (wraz z Gawlikowskim, Socharskim i Piotrem Waślickim). Na trzecim stopniu podium stanął także na mistrzostwach kontynentu w 1977 roku (skład drużyny taki sam jak dwa lata wcześniej)[3].

Na mistrzostwach świata w 1974 roku zajął 19. miejsce indywidualnie w skeecie (191 punktów)[4].

W 1970 i 1977 roku został mistrzem Polski w skeecie, w 1975 roku międzynarodowym wicemistrzem Polski w skeecie. W 1978 i 1979 roku zdobył w tej konkurencji brązowy medal mistrzostw Polski[5][6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Polska drużyna olimpijska. Montreal 76 wyd. Sport i Turystyka, Warszawa 1976 s. 71.
  2. ISSF World Championships 1897–2005 Medallists. issf-shooting.org. [dostęp 2020-04-25]. (ang.).
  3. Zestawienie medali i medalistów igrzysk olimpijskich, mistrzostw świata, mistrzostw Europy w strzelectwie sportowym. pzss.org.pl. [dostęp 2020-04-25]. (pol.).
  4. Final Skeet Results – 41 st World Shooting Championships. „Australian Clay Target Shooting News”. 27, s. 13, 1974-12. 
  5. Księga sportu polskiego 1944–1974, wyd. Sport i Turystyka, Warszawa 1975, s. 529.
  6. Wiktor Bołba, Adam Dawidziuk, Grzegorz Karpiński, Robert Piątek: Legia Warszawa 1916-2016, wyd. Legia Warszawa SA i PWN, Warszawa 2017, s. 779, 780, 781.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]