Jerzy Weil

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jerzy Weil
„Jerzyk”, „Jerzy”
porucznik porucznik
Data urodzenia

5 marca 1923

Data i miejsce śmierci

22 września 1944
Warszawa

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Krajowa

Jednostki

Batalion „Zośka”

Stanowiska

dowódca plutonu

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (od 1941)
Na Powązkach Wojskowych

Jerzy Weil ps. „Jerzyk”, „Jerzy” (ur. 5 marca 1923, zm. 22 września 1944 w Warszawie) – podharcmistrz, porucznik, w powstaniu warszawskim dowódca I plutonu „Sad” 2. kompanii „Rudy” batalionu „Zośka” Armii Krajowej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W powstaniu walczył wraz ze swoim oddziałem na Woli, Starym Mieście i Czerniakowie. 12 września ranny podczas walk. Poległ na Górnym Czerniakowie w rejonie ul. Wilanowskiej 1, dnia 22 września. Miał 21 lat.

Odznaczony Krzyżem Walecznych i Orderem Virtuti Militari rozkazem Dowódcy AK nr 507 z 14 VIII 1944. Uzasadnienie nadania mu krzyża VM brzmiało: „odznaczył się w walkach na terenie Grupy «Północ»”[1]. Pochowany w kwaterach żołnierzy i sanitariuszek batalionu „Zośka” na Wojskowych Powązkach w Warszawie (kwatera A20-4-24)[2].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Dane według: Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powstania Warszawskiego, tom 4. Kawalerowie Orderu Wojennego Virtuti Militari - Powstanie Warszawskie. Opracował Andrzej Krzysztof Kunert, Dom Wydawniczy "Bellona", Warszawa 1997. ISBN 83-87224-00-6.
  2. Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze