Jerzy Wilhelm Szauman Szumski

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Jerzy Wilhelm Szauman Szumski herbu własnego (zm. w 1794 roku) – sędzia grodzki brasławski w latach 1765-1794[1], chorąży Jego Królewskiej Mości.

Członek konfederacji Adama Ponińskiego w 1773 roku[2]. Jako poseł brasławski na Sejm Rozbiorowy 1773–1775 wszedł w skład delegacji wyłonionej pod naciskiem dyplomatów trzech państw rozbiorczych, mającej przeprowadzić rozbiór. 18 września 1773 roku podpisał traktaty cesji przez Rzeczpospolitą Obojga Narodów ziem zagarniętych przez Rosję, Prusy i Austrię w I rozbiorze Polski[3]. Za zasługi otrzymał starostwo bieckie i dzierżawę Borkowszczyzny. Uzyskał od komisji rozdawniczej dóbr pojezuickich dobra w połockiem czyniące 2800 złotych polskich intraty. Konsyliarz sądu konfederacji generalnej 1773–1775 roku[4].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Ryszard Chojecki, Patriotyczna opozycja na sejmie 1773 r., w: Kwartalnik Historyczny, LXXIX, nr 3, 1972, s. 545-562.
  • Złota księga szlachty polskiej, r. IX, Poznań 1887

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego, T. I, Województwo Wileńskie XIV-XVIII wiek, pod red. A. Rachuby, Warszawa 2004, s. 733.
  2. ↑ Actum in Curia Regia Varsaviensi Feria Tertia post Dominicam Conductus Paschae videlicet, die vigesima Mensis Aprilis Anno Domini Millesimo Septingentesimo Septuagesimo Tertio. [Inc. tekst pol.:] My Posłowie na Seym blisko następuiący [...], b.n.s.
  3. ↑ Volumina Legum, t. VIII, Petersburg 1860, s. 20-48.
  4. ↑ Leopold Hubert, Pamiętniki historyczne, t. II, Warszawa 1861, s. 304.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jerzy_Wilhelm_Szauman_Szumski&oldid=72934496”