Jewgienij Domożyrow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jewgienij Waleriewicz Domożyrow
Ilustracja
Jewgienij Domożyrow w 2014 roku
Data i miejsce urodzenia

28.07.1974
Wołogda, Federacja Rosyjska

Deputowany do Zgromadzenia Ustawodawczego Regionu Wołogdy
Okres

od 2010
do 2012

Przynależność polityczna

Sprawiedliwa Rosja (2010–2012)
Rosja Przyszłości

Małżonek

Olga Domożyrowa

Jewgienij Waleryjewicz Domożyrow (ros. Евгений Валерьевич Доможиров; urodzony 28 lipca 1974) jest rosyjskim politykiem opozycyjnym. W latach 2011–2012 był deputowanym do Zgromadzenia Ustawodawczego Obwodu Wołogdy[1]. Był przewodniczącym Rady Regionalnego Ruchu Publicznego na rzecz Praw Człowieka w Wołogdzie „Razem: wolność, własność, odpowiedzialność”[2]. Do 24 sierpnia 2012 r. Domożyrow był członkiem partii Sprawiedliwa Rosja – Za Prawdę. Od stycznia 2015 roku jest członkiem Rady Centralnej partii Rosja Przyszłości[3][4]. Od 2018 roku jest koordynatorem regionalnej komórki organizacji Aleksieja Nawalnego w Wołogdzie oraz członkiem komisji ds. samorządu lokalnego Zgromadzenia Parlamentarnego Północno-Zachodniej Rosji.

Biografia[edytuj | edytuj kod]

Jewgienij Domożyrow urodził się 28 lipca 1974 r. w Wołogdzie. Uczył się w Zespole Szkół nr 30, a następnie w Szkole Zawodowej nr 18 w klasie o specjalizacji kucharz-cukiernik. Po ukończeniu szkoły pracował w handlu detalicznym. Następnie studiował na kierunku Administracja Państwowa i Samorządowa na Państwowym Uniwersytecie Technicznym w Wołogdzie, który ukończył w 2005 r.[5]

Domożyrow zajął się polityką w 2007 roku jako asystent Michaiła Surowa podczas wyborów do Zgromadzenia Ustawodawczego Obwodu Wołogdy. W 2009 roku został szefem Regionalnej Organizacji Publicznej Wołogdy „Unia Ochrony Przedsiębiorców”[6]. W latach 2010–2012 był członkiem partii „Sprawiedliwa Rosja”[7].

W 2010 roku Domożyrow założył ruch „Razem: wolność, własność, odpowiedzialność”, którego celem jest walka z korupcją we władzach miejskich Wołogdy[8]. W tym samym roku kandydował do Duma Miasta Wołogdy(inne języki) w okręgu wyborczym nr 13 (Okręg wyborczy Priluki (Wołogda)(inne języki)). W wyborach zajął drugie miejsce, uzyskując 22,74% głosów[9]. W tamtym okresie spotykał się z działaniami lokalnej policji mającymi charakter prześladowania[10].

W grudniu 2011 roku Domożyrow został deputowanym do Zgromadzenia Ustawodawczego Obwodu Wołogdy, uzyskując 24,3% głosów[11][12]. W 2012 roku ze względu na toczące się przeciwko niemu postępowanie karne musiał zrezygnować z tego stanowiska[13][14][15].

Domożyrow stał się szerzej znany opinii publicznej w maju 2012 roku, kiedy policja zatrzymała autobusy przewożące ludzi z jego miasta na Marsz Milionów. Początkowo mieszkańcom Wołogdy uniemożliwiono podróż każdym środkiem transportu, jaki próbowano zorganizować – ostatecznie Domożyrow wywalczył zgodę na podróż autobusami[16]. W ten sposób, choć z opóźnieniem, udało mu się dotrzeć do Moskwy, gdzie przemawiał publicznie – jako jedyny korzystając z nagłośnienia[17].

W czerwcu tego samego roku nieznane osoby ostrzelały jego samochód, gdy podróżował do Moskwy na Marsz Milionów[18].

W 2013 roku Domożyrow ogłosił, że będzie kandydował w wyborach na burmistrza Wołogdy i Zgromadzenia Ustawodawczego. Odmówiono mu jednak rejestracji ze względu na dwudniowe opóźnienie w składaniu podpisów do komisji wyborczej. Jego podpisy pod wyborami na burmistrza zostały przyjęte tego samego dnia[19], jednak jego udział został ostatecznie uniemożliwiony, ponieważ ponad sto podpisów uznano za nieważne[20][21]. Domożyrow zaproponował trzy możliwe opcje rozwoju wydarzeń: pozwać komisję wyborczą, wesprzeć Aleksander Lukiczew(inne języki) w wyborach lub przyłączyć się do kampanii wyborczej Aleksieja Nawalnego w Moskwie.

Po publicznej krytyce rosyjskiej inwazji na Ukrainę w 2022 roku Domożyrow[22] otrzymał pięć wyroków za szerzenie dezinformacji na temat armii rosyjskiej[23]. Polityk opuścił kraj w 2022 roku, a w październiku tego samego roku znalazł się na liście osób poszukiwanych przez Rosję[24]. Od tamtego czasu mieszka w Polsce, dalej prowadząc opozycyjną działalność polityczną.

Życie osobiste[edytuj | edytuj kod]

Domożyrow jest żonaty (żona Olga) i ma pięcioro dzieci[25].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  1. Доможиров Евгений Валерьевич. Законодательное Собрание Вологодской Области, 2012. [dostęp 2023-04-24]. (ros.).
  2. Десять человек выдвинули кандидатуры на дополнительные выборы в Вологодскую городскую Думу. Северинформ, August 12, 2010. [dostęp 2023-04-24]. (ros.).
  3. МВД объявило в розыск главного редактора Sota Vision Евгения Доможирова. Коммерсантъ, October 29, 2022. [dostęp 2023-04-24]. (ros.).
  4. ‘Why Don’t You Like Putin?': Russian Students Pay A Heavy Price For Political Protests. Radio Liberty, April 13, 2021. [dostęp 2023-04-24].
  5. Admin: Доможиров Евгений Валерьевич. golosinfo.org, 2019-08-09. [dostęp 2023-04-24]. (ros.).
  6. Евгений Доможиров – политик [online], 2017 [dostęp 2024-03-05] (ros.).
  7. Как в Вологде прошла несанкционированная акция протеста. МК, January 26, 2021. [dostęp 2023-04-24]. (ros.).
  8. Евгений Доможиров. Каспаров. [dostęp 2023-04-24]. (ros.).
  9. Кандидат от „Единой России” Людмила Коротаева набрала большинство голосов на выборах в Вологодскую городскую Думу. Северинформ, October 11, 2010. [dostęp 2023-04-24]. (ros.).
  10. Вологда: полиция задержала активиста перед митингом 21 апреля [online], Север.Реалии, 20 kwietnia 2021 [dostęp 2024-03-07] (ros.).
  11. Обнародованы предварительные итоги выборов 4 декабря. NewsVo, December 5, 2011. [dostęp 2023-04-24]. (ros.).
  12. 33 избранных депутата вологодского областного Заксобрания получили сегодня свои удостоверения. Северинформ, December 14, 2011. [dostęp 2023-04-24]. (ros.).
  13. Евгений Доможиров может лишиться полномочий депутата Законодательного собрания Вологодской области. NewsVo, January 13, 2012. [dostęp 2023-04-24]. (ros.).
  14. Депутат Доможиров обошелся без тюремного срока, но парламент он покинет (Вологодская область). Регнум, September 17, 2012. [dostęp 2023-04-24]. (ros.).
  15. Дело: Доможиров Евгений Валерьевич [online], Правозащитный центр «Мемориал», 16 października 2013 [dostęp 2024-03-05].
  16. Гражданские активисты из Вологды вынуждены добираться на „Марш миллионов” автостопом. NewsVo, May 6, 2012. [dostęp 2023-04-24]. (ros.).
  17. Вологодский блокбастер. Каспаров, May 14, 2012. [dostęp 2023-04-24]. (ros.).
  18. Удальцов пошел на Марш миллионов вместо допроса в СКР. BBC, June 12, 2012. [dostęp 2023-04-24]. (ros.).
  19. Из-за незнания законов оппозиционер опоздал с подачей документов на выборы в Вологодское ЗСО. Северинформ, July 27, 2013. [dostęp 2023-04-24]. (ros.).
  20. Скандального оппозиционера сняли с выборов главы Вологды. Регнум, August 5, 2013. [dostęp 2023-04-24]. (ros.).
  21. Избирком может снять скандального оппозиционера с выборов главы Вологды. Регнум, August 2, 2013. [dostęp 2023-04-24]. (ros.).
  22. Оппозиционер из Вологды: „У постпутинской России есть шанс” – DW – 01.07.2023 [online], dw.com [dostęp 2024-03-05] (ros.).
  23. Yevgeny Domozhirov. Justice for Journalists, 2022. [dostęp 2023-04-24].
  24. Главреда Sota.Vision Евгения Доможирова заочно арестовали. Radio Liberty, February 19, 2023. [dostęp 2023-04-24]. (ros.).
  25. Evgeny Domozhirov: „This war will turn our children into meat”.. Очевидцы. [dostęp 2023-04-24].