Jolanta z Montferratu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jolanta z Motferratu
cesarzowa
Okres

od 1284
do 1317

Jako żona

Andronik II Paleolog

Dane biograficzne
Dynastia

de Montferrat

Data urodzenia

1273

Data śmierci

1317

Ojciec

Wilhelm VII z Montferratu

Matka

Beatrycze kastylijska

Jolanta z Montferratu (ur. w 1273, zm. 1317) – córka Wilhelma VII z Montferratu, druga żona cesarza Bizancjum Andronika II Paleologa.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Małżeństwo Andronika i Jolanty zostało zawarte z przyczyn politycznych, gdy Jolanta miała 11 lat. Po śmierci pierwszej żony Anny węgierskiej Andronik pojął Jolantę, ponieważ była spadkobierczynią tytułu władczyni Królestwa Tesaloniki, który został uzyskany przez jej przodka Bonifacego z Montferratu, uczestnika czwartej krucjaty. Dzięki temu ród hrabiów de Montferrat przestał rościć sobie prawa do niego, a co za tym idzie pretensji do ziem bizantyjskich.[1]

Jolanta wyszła za Andronika w 1284 roku. Mieli razem czworo dzieci:

Jolanta po ślubie przyjęła greckie imię "Irena". Małżeństwo nie było udane, a "czarny" obraz Jolanty przekazał w swoich pracach historyk Nicefor Gregoras.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Anna Kaczmarczyk, Symonida, opracowanie on line.