José Maria Aldama Truchuelo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

José Maria Aldama Truchuelo (ur. w listopadzie 1902 w Madrycie, zm. 1970) – hiszpański psychiatra i neuropatolog.

Po ukończeniu studiów w 1923 pracował w Hospital General Servicio de Neurología, któremu szefował Sanchís Banús. Pod koniec lat 20. wyjechał do Wiednia, gdzie miał możliwość badań w Hirnforschungsabteilung des Laboratoriums der Wiener Psychiatrischen Universitätsklinik Juliusa Wagnera-Jauregga i Constantina von Economo. Tam ukończył swoją dysertację doktorską poświęconą cytoarchitektonice dziecięcej kory mózgowej.

Wybrane prace[edytuj | edytuj kod]

  • Un caso de afasia verbal de Head. Arch. med. 22, ss. 241-248, 1926
  • Un caso de síndrome de Frey; inter-pretación patogénica. Arch. neurobiol. 9, ss. 228-35, 1929
  • Cytoarchitektonik der Großhirnrinde eines 5 jährigen und eines 1 jährigen Kindes[1]. 1930
  • (tłum.) W. Russell Brain, E. B. Strauss. Recientes adquisiciones en neurología. Madrid: J. Morata, 1931.
  • Los síndromes esquizofrénicos no procesales. Arch. neurob. 12, ss. 881-916, 1932

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. José Aldama, Cytoarchitektonik der Großhirnrinde eines 5 jährigen und eines 1 jährigen Kindes, „Zeitschrift für die gesamte Neurologie und Psychiatrie”, 130 (1), 1930, s. 532–626, DOI10.1007/BF02865942, ISSN 0303-4194 (niem.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]