Josef Herzig
Josef Herzig (ur. 25 września 1853 w Sanoku, zm. 4 lipca 1924 w Wiedniu) – austriacki chemik pochodzenia żydowskiego, profesor Uniwersytetu Wiedeńskiego, członek Akademii Nauk w Wiedniu, przyjaciel z lat dzieciństwa Sigmunda Freuda.
Josef Herzig urodził się w 1853 w Sanoku[1]. Był synem właściciela ziemskiego Mendela Herziga i Chany[1]. Uczęszczał do szkoły średniej we Wrocławiu, a później w Wiedniu, gdzie spędził następnie całe dorosłe życie.
W 1874, rozpoczął studia chemiczne na Uniwersytecie w Wiedniu. Od drugiego semestru studiował u prof. Augusta Wilhelma von Hofmanna na Uniwersytecie w Berlinie. Pracę rozpoczął u Roberta Bunsena na Uniwersytecie w Heidelbergu. Tytuł doktora otrzymał na uniwersytecie wiedeńskim w pracowni Ludwiga Bartha. Uchwałą Rady Miejskiej w Sanoku z 1885 został uznany przynależnym do gminy Sanok[2] W 1897 został wykładowcą i profesorem w Laboratorium Chemicznym Uniwersytetu w Wiedniu. W 1898 Herzig i Hans Meyer opracowali metodę ilościowego oznaczania zawartości azotu w związkach organicznych, w których występują grupy metylowe związane z atomem azotu tzw. metoda Herzig-Meyer-Reaktion.
Laureat Nagrody Liebena z 1902. Zmarł 4 lipca 1924 w Wiedniu[1]. Był żonaty z Etką (1859-1936, także pochodząca z Sanoka, córka Saula Pinelesa)[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Josef Herzig. geni.com. [dostęp 2020-05-21].
- ↑ Księga przynależnych do gminy Królewskiego Wolnego Miasta Sanoka. s. 172 (poz. 7).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Oberhummer, Wilfrid: Herzig, Josef. [w:] Neue Deutsche Biographie 8 [on-line]. 1969. [dostęp 2015-07-17]. (niem.).
- Herzig Josef. [w:] Österreichisches Biographisches Lexikon 1815–1950 [on-line]. Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften. s. 298. [dostęp 2015-07-17]. (niem.).