Josep Vicenç Foix

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Josep Vicenç Foix i Mas

Josep Vicenç Foix pseud. J.V. Foix (ur. 28 stycznia 1893, zm. 29 stycznia 1987) – kataloński poeta i dziennikarz.

Był współzałożycielem nacjonalistycznej organizacji Acció Catalana. Jako pisarz tworzył pełne filozoficznych refleksji poezje łączące średniowieczne tradycje literackie z nowoczesną techniką zbliżona do surrealizmu. Był autorem m.in. zbiorów poezji Sol, i de dol (1936) oraz Les irreals Omegues (1949). Tworzył też prozę poetycką: Gertrudis (1927) oraz L'estrella d'en Perris (1963).

Twórczość wybrana[edytuj | edytuj kod]

Poezje[edytuj | edytuj kod]

  • Sol i de dol 1947 (sonety)
  • Les irreals omegues 1949
  • On he deixat les claus? 1953
  • Onze Nadals i un Cap d'Any 1960
  • Desa aquests llibres al calaix de baix 1964
  • Obres completes I, 1974 (poezja z lat 1971-1973)
  • Cròniques de l’ultrason 1985

Proza poetycka[edytuj | edytuj kod]

  • Del "Diari 1918" 1956
  • L'estrella d'en Perris 1963
  • Darrer comunicat' 1969
  • Allò que no diu "La Vanguardia" 1971
  • Tocant a mà 1972
  • Obres completes II 1979
  • Gertrudis

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Pisarze świata. Słownik encyklopedyczny, wyd. PWN, 1999