Julian Roykiewicz

Julian Bronisław Roykiewicz
	porucznik łączności
Data i miejsce urodzenia	24 czerwca 1896 ; Warszawa
Data śmierci	11 października 1988
	Przebieg służby
Siły zbrojne	Wojsko Polskie
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa; wojna polsko-bolszewicka; II wojna światowa
	Odznaczenia

Julian Bronisław Roykiewicz (ur. 24 czerwca 1896 w Warszawie, zm. 11 października 1988) – porucznik rezerwy łączności Wojska Polskiego.

Życiorys

Absolwent Gimnazjum im. Mikołaja Reja w Warszawie z 1915 roku oraz absolwent Politechniki Warszawskiej z 1919 roku.

Filister Welecji i jej pierwszy sekretarz w Warszawie w 1916 roku. W tym samym czasie pełnił funkcję adiutanta Stefana Mieszkowskiego, komendanta POW na Warszawę. W 1922 roku, po utworzeniu Związku Polskich Korporacji Akademickich, został jego wiceprezesem.

Uczestnik walk o niepodległość w czasie I i II wojny światowej oraz wojny z bolszewikami w 1920 roku.

Na stopień podporucznika został mianowany ze starszeństwem z 1 lipca 1925 w korpusie oficerów rezerwy łączności. W 1934 roku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa Miasto III. Posiadał przydział w rezerwie do Kadry 4 batalionu telegraficznego w Brześciu^[1].

Pochowany został na Starych Powązkach (kwatera 5-6-9)^[2].

Ordery i odznaczenia

Krzyż Niepodległości – 16 marca 1937 roku „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”^[3]

Przypisy

↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 177, 698.
↑ Cmentarz Stare Powązki: WOJCIECH ROYKIEWICZ, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2021-06-13] .
↑ M.P. z 1937 r. nr 64, poz. 94.

Bibliografia

Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa, 1934. [dostęp 2016-06-11].

[CITEREFRocznik_Oficerski_Rezerw1934177,_698-1] Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 177, 698.

[2] Cmentarz Stare Powązki: WOJCIECH ROYKIEWICZ, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2021-06-13] .

[3] M.P. z 1937 r. nr 64, poz. 94.

[1]

[2]

[3]