Julian Rybakowski
 podporucznik
| |
| Data urodzenia |
1911 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
13 września 1944 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1941–1944 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
dowódca kompanii |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
  
| |
Julian Rybakowski (ur. w 1911, zm. 13 września 1944 w Warszawie) – oficer, uczestnik II wojny światowej w szeregach Armii Czerwonej i Wojska Polskiego. Kawaler orderu Virtuti Militari.
Syn Kazimierza Rybakowskiego. Po ataku III Rzeszy na Związek Radziecki został wcielony w szeregi Armii Czerwonej. W czasie walka na froncie odznaczony został Orderem Czerwonej Gwiazdy[1].
Jako Polak latem 1943 roku został skierowany do armii polskiej utworzonej w Związku Radzieckim. Służbę w armii polskiej rozpoczął w stopniu plutonowego. Za męstwo i umiejętne dowodzenie w czasie bitwy pod Lenino, odznaczony został brązowym medalem „Zasłużonym na Polu Chwały”[1].
Następnie wraz z 1 Armią Wojska Polskiego dotarł do Warszawy. Brał też udział w walkach o utworzenie przyczółków na Wiśle. Poległ w czasie walk na warszawskiej Pradze. Pochowany został na cmentarzu w Olszynce Grochowskiej[2].
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Order Czerwonej Gwiazdy
- Medal „Zasłużonym na Polu Chwały”
- Order Virtuti Militari V klasy (pośmiertnie)[3]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Rydłowski 1971 ↓, s. 448.
- ↑ Rydłowski 1971 ↓, s. 454.
- ↑ Rydłowski 1971 ↓, s. 448,452.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jerzy Rydłowski: Żołnierze lat wojny i okupacji. Warszawa: 1971.