Józef Dobrzęcki

Ten artykuł należy dopracować:

niezrozumiałe zapisy w przypisie nr 1.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Józef Dobrzęcki (ur. 1813 w Samborze^[1], zm. 1867 we Lwowie) – polski literat, tłumacz^[2], spiskowiec, członek Stowarzyszenia Ludu Polskiego^[3].

Życiorys

Był synem prawnika^[1]. Uczęszczał do gimnazjum w Samborze^[2]. Po ukończeniu gimnazjum studiował teologię we Lwowie. Zajmował się tłumaczeniem na język niemiecki utworów Mickiewicza (Dziady, Farys). W latach 20. XX w. dokonany przez niego przekład Dziadów był przechowywany w aktach sądowych Archiwum Państwowego we Lwowie^[2]. Studia i twórczość literacką porzucił pochłonięty działalnością konspiracyjną^[2]. Był działaczem Stowarzyszenia Ludu Polskiego i innych tajnych towarzystw^[2]^[3]. W roku 1837 brał czynny udział w tajnej pracy samborskiej młodzieży gimnazjalnej wraz z Kasprem Cięglewiczem (spisek i proces Popiela i towarzyszy)^[2]. Represjonowany przez władze cesarskie za działalność spiskowo-patriotyczną, niejednokrotnie był aresztowany i sądzony^[2]. Był członkiem Rady Narodowej we Lwowie delegowany z Rady Obwodowej w Samborze^[4].

W 1848 roku uczestniczył w negocjacjach w sprawie powołania Legionu Polskiego na Węgrzech, a od lutego 1849 pełnił funkcję oficera łącznikowego Legionu Polskiego, przy Ministerstwie Obrony Węgier^[1]. W latach 50. i 60. uczył w Galicji^[1]. W latach 60. prowadził pensjonat dla młodzieży w Krakowie przy ul. Jagiellońskiej^[5].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d Közlöny 1849/144., MOL: Hm. Ált. 1849. 21688., Uo.: Bm. Honv. segély 1868. 3990., Verwaltungsarchiv Wien: Grundbuch politisch bedenklichen Personen, Galizien, Kovács István 1998. 58-59., 86., 90., Uő. 2015. 183.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Stanisław Łempicki. Najdawniejszy nieznany przekład Dziadów wileńskich na język niemiecki. „Pamiętnik Literacki. Czasopismo kwartalne poświęcone historii i krytyce literatury polskiej”. 20 (1/4), s. 194–213, 1923.
↑ ^a ^b Bolesław Łopuszański: Stowarzyszenie Ludu Polskiego. Kraków: 1975.
↑ Antoni Knot. Miscellanea źródłowe do dziejów 1848 r. w Galicji. „Sobótka”. 3 (1), s. 210, 1948.
↑ Mirosław Sosnowski. Portret Andrzeja Rocha Świętochowskiego. „Wiek XIX. Rocznik Towarzystwa Literackiego im. Adama Mickiewicza”. X (LII), s. 168, 2017.

Bibliografia

Stanisław Łempicki. Najdawniejszy nieznany przekład Dziadów wileńskich na język niemiecki. „Pamiętnik Literacki. Czasopismo kwartalne poświęcone historii i krytyce literatury polskiej”. 20 (1/4), s. 194–213, 1923.

[:0-1] Közlöny 1849/144., MOL: Hm. Ált. 1849. 21688., Uo.: Bm. Honv. segély 1868. 3990., Verwaltungsarchiv Wien: Grundbuch politisch bedenklichen Personen, Galizien, Kovács István 1998. 58-59., 86., 90., Uő. 2015. 183.

[:1-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Stanisław Łempicki. Najdawniejszy nieznany przekład Dziadów wileńskich na język niemiecki. „Pamiętnik Literacki. Czasopismo kwartalne poświęcone historii i krytyce literatury polskiej”. 20 (1/4), s. 194–213, 1923.

[:2-3] Bolesław Łopuszański: Stowarzyszenie Ludu Polskiego. Kraków: 1975.

[4] Antoni Knot. Miscellanea źródłowe do dziejów 1848 r. w Galicji. „Sobótka”. 3 (1), s. 210, 1948.

[5] Mirosław Sosnowski. Portret Andrzeja Rocha Świętochowskiego. „Wiek XIX. Rocznik Towarzystwa Literackiego im. Adama Mickiewicza”. X (LII), s. 168, 2017.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]