Przejdź do zawartości

Józef Eugeniusz Przedecki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Józef Eugeniusz Przedecki
Data i miejsce urodzenia

17 marca 1890
Warszawa

Data i miejsce śmierci

29 lipca 1969
Hel

Miejsce spoczynku

Cmentarz Doły w Łodzi

Zawód, zajęcie

inżynier mechanik

Alma Mater

Uniwersytet w Nancy

Józef Eugeniusz Przedecki (ur. 17 marca 1890 w Warszawie, zm. 29 lipca 1969 na Helu) – polski nauczyciel, krajoznawca i turysta.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1913 ukończył studia w Uniwersytecie w Nancy (Francja), uzyskując tytuł inżyniera mechanika. Wrócił do kraju i w Warszawie podjął pracę w zakładzie przemysłowym. Uzyskał także uprawnienia przysięgłego mierniczego.

Po odzyskaniu niepodległości został asystentem na Politechnice Warszawskiej, prowadząc jednocześnie biuro miernicze. W latach 1922–1939 był nauczycielem i kierownikiem wydziału mierniczego w Szkole Górniczo-Hutniczej tzw. "Sztygarce", założonej jeszcze przez Stanisława Staszica. Podczas hitlerowskiej okupacji pracował w Będzinie. Po wyzwoleniu wrócił do swojej szkoły, gdzie był dyrektorem do 1949. W tym samym roku przeniósł się do Łodzi, gdzie w Technikum Włókienniczym nr 1 był nauczycielem i wicedyrektorem. Pracował tu do przejścia na emeryturę, a w niepełnym wymiarze godzin do śmierci.

Był członkiem Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego (PTK), a następnie Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego (PTTK), zamiłowanym turystą ale także krajoznawcą. Uprawiał kilka dyscyplin turystyki kwalifikowanej: turystykę pieszą i górską, narciarską i kolarską.

Był prekursorem turystyki wśród młodzieży szkolnej. Organizował pierwsze obozy wędrowne i prowadził je przez wiele lat.

Był organizatorem pierwszego koła turystyczno-krajoznawczego w swojej szkole, a z młodzieżą do późnych lat uczestniczył w rajdach organizowanych przez PTTK. Posiadał rzadką umiejętność pozyskiwania młodych nauczycieli dla swojej pasji turystycznej. Byli oni najpierw towarzyszami wspólnych wędrówek, a potem samodzielnie prowadzili tę działalność.

Posiadał bogaty zbiór map krajoznawczych i przewodników, który chętnie udostępniał zarówno nauczycielom, jak i młodzieży.

Pochowany na cmentarzu komunalnym "Doły" w Łodzi.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Słownik biograficzny łódzkich działaczy krajoznawstwa i turystyki, praca zbiorowa pod red. Jacka Ciesielskiego; Łódź 1985. Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze Zarząd Wojewódzki w Łodzi, Komisja Historyczna.
  • Historia Oddziału Łódzkiego PTK–PTTK 1909–2009, pr. zb. pod red. Edmunda Witkowskiego, Elżbiety Korczak, Jolanty Grońskiej i Adama Arndta; Łódź 2009
  • Lechosław Fularski, 50 lat Oddziału Łódzkiego Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego; Łódź 2001
  • 70 lat społecznej turystyki i krajoznawstwa w województwie łódzkim, pr. zb. pod red. Kazimierza Hempla, Łódź 1979
  • Materiały Oddziałowej Komisji Historycznej Oddziału Łódzkiego PTTK