Józef Kopeć (duchowny)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Józef Kopeć (ur. 20 sierpnia 1912 w Racławicach k. Niska, zm. 12 lipca 1944 w Borownicy) – polski duchowny rzymskokatolicki.

W 1931 r. zdał maturę w gimnazjum w Nisku i wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Przemyślu. W 1939 r. przyjął święcenia kapłańskie w katedrze w Przemyślu. Pierwszą jego placówką była parafia w Rokietnicy, gdzie pełnił posługę wikarego. Po wybuchu II wojny światowej zaangażował się w działalność niepodległościową, zostając kapelanem Armii Krajowej. W 1942 r. przeniesiony do parafii w Wesołej k. Dynowa. Po roku ponownie przeniesiony, gdyż groziło mu aresztowanie przez Niemców. 20 września 1943 roku został administratorem parafii Najświętszego Serca Jezusowego w Borownicy. 12 lipca 1944 r. został przez członków UPA zastrzelony na plebanii[1].

Ks. Józef Kopeć został pochowany na cmentarzu w Dynowie.

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

Jego imię wypisane jest na tablicy pamiątkowej w katedrze w Przemyślu oraz na pomniku w Czerwonej Wodzie k. Węglińca, upamiętniającym polskich księży rzymskokatolickich, pomordowanych w latach 1939–1947 przez nacjonalistów ukraińskich[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Ks. Józef Kopeć - ku pamięci. Ogrody Wspomnień. Cmentarz Internetowy. ogrodywspomnien.pl. [dostęp 2022-10-01].
  2. JÓZEF KOPEĆ — MARTYROLOGIUM. swzygmunt.knc.pl. [dostęp 2022-10-01].