Przejdź do zawartości

Kabaret Ani Mru-Mru

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kabaret Ani Mru-Mru
Ilustracja
Kabaret Ani Mru-Mru (2022)
Nazwa

Ani Mru-Mru

Data założenia

wrzesień 1999

Pochodzenie

Lublin

Obecni członkowie
Michał Wójcik
Marcin Wójcik
Waldemar Wilkołek
Byli członkowie
Joanna Kolibska
Grzegorz Tatara
Maciej Wojnarowski
Janusz Bronkiewicz
Nagrody
Dąbrowska Ściema Kabaretowa
  • 2003 I miejsce oraz tytuł DebeŚciaKa
  • 2002 II miejsce oraz tytuł BeŚciaKa
Nagrody na PaKA
  • 2003 Grand Prix i Nagroda Publiczności
  • 2002 II miejsce i Nagroda Publiczności
  • 2001 I miejsce i Nagroda Dziennikarzy

Ani Mru-Mru – polski kabaret z Lublina założony we wrześniu 1999 r. Od 2001 r. tworzą go Marcin Wójcik (założyciel i pomysłodawca), Michał Wójcik i Waldemar Wilkołek.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Kabaret powstał we wrześniu 1999 r. W pierwszym składzie znaleźli się: Joanna Kolibska, Grzegorz Tatara, Maciej Wojnarowski i Marcin Wójcik. Niedługo później dołączył do nich pianista Janusz Bronkiewicz. Premiera pierwszego programu odbyła się 1 grudnia 1999 r. w kawiarni artystycznej klubu HADES w Lublinie[1].

15 stycznia 2000 r. kabaret opuścili Grzegorz Tatara i Maciej Wojnarowski, a skład zespołu uzupełnił Michał Wójcik. W tym czasie członkowie kabaretu Ani Mru-Mru (z wyjątkiem pianisty Janusza Bronkiewicza) występowali również jako „Trio Dyszona”. W czerwcu 2000 r. kabaret opuścił Janusz Bronkiewicz, a na jego miejsce został przyjęty dźwiękowiec Waldemar Wilkołek[1].

W grudniu 2000 r. kabaret Ani Mru-Mru po raz pierwszy został dostrzeżony podczas ogólnopolskiego festiwalu (był to III Ogólnopolski Festiwal Kabaretów Studenckich „Wyjście z cienia” w Gdańsku), co zaczęło owocować nagrodami podczas tego i następnych festiwali. W grudniu 2001 r. kabaret opuściła Joanna Kolibska i od tej chwili skład Ani Mru-Mru tworzą Marcin Wójcik, Michał Wójcik i Waldemar Wilkołek[1]. Marcin i Michał, mimo że noszą to samo nazwisko, nie są ze sobą spokrewnieni[2].

Marcin Wójcik i Michał Wójcik występowali również w improwizowanym serialu pt. „Spadkobiercy”.

Skład

[edytuj | edytuj kod]
Poprzedni członkowie
  • Joanna Kolibska (do grudnia 2001 r.)
  • Grzegorz Tatara (do stycznia 2000 r.)
  • Maciej Wojnarowski (do stycznia 2000 r.)
  • Janusz Bronkiewicz (do czerwca 2000 r.)

Programy kabaretowe

[edytuj | edytuj kod]
  • Nic ciekaweeegooo – premiera: 1 czerwca 2000 r.
  • 10 Lecie Kabaretu Ani Mru Mru
  • Czerń czy biel – premiera: 22 kwietnia 2010 r.
  • Nuda, rutyna i odcinanie kuponów – premiera: 17 marca 2012 r.[3]
  • Jeśli się nie da, a bardzo się chce...to można! – premiera: 9 listopada 2013 r.

Nagrody i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]
Kabaret Ani Mru-Mru (2007)
  • 2000
    • III Festiwal Kabaretów Studenckich „Wyjście z cienia” – II miejsce, Nagroda Dziennikarzy, Nagroda Za Najlepszy Skecz oraz indywidualna Nagroda Za Kreację Aktorską (Michał Wójcik) – Gdańsk
  • 2001
  • 2002
    • I Dąbrowska Ściema Kabaretowa – II miejsce oraz tytuł Beściaka 2002 – Dąbrowa Górnicza
    • PaKA – II miejsce oraz Nagroda Publiczności – Kraków
    • Mazurskie Lato Kabaretowe Mulatka – I miejsce, Nagroda Publiczności oraz wyróżnienie w konkursie piosenki – Ełk
    • Lidzbarskie Biesiady Humoru i Satyry – Grand Prix, nagroda publiczności, nagroda dziennikarzy – Lidzbark Warmiński
  • 2003
    • II Dąbrowska Ściema Kabaretowa – tytuł Debeściaka 2003, nagroda za najlepszy rekwizyt – Dąbrowa Górnicza
    • Lidzbarskie Wieczory Humoru i Satyry – I miejsce, nagroda im. Ignacego Krasickiego – Lidzbark Warmiński
    • PaKA – Grand Prix i Nagroda Publiczności – Kraków
  • 2007
  • 2008
  • 2010
    • „Ryjek” − Złote Koryto, Złote Koryto Tajnego Jurora, Złote Koryto Publiczności, Melodyjna Nagroda im. Artura
  • 2011

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Premiera programu „Skurcz!” kabaretu Ani Mru Mru w Palladium [online], Urząd m.st. Warszawy [dostęp 2017-05-29] [zarchiwizowane z adresu 2020-09-23].
  2. Tygodnik „To & Owo” nr 48/27.11.2023, s. 4
  3. Nuda, rutyna i odcinanie kuponów – relacja z premiery. [dostęp 2012-08-28].