Kabel polowy PKL
Kabel polowy PKL – jednoparowy kabel lekki stosowany w jednostkach Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej[1].
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Jednoparowy połowy kabel lekki przeznaczony do budowy łączy abonenckich central telefonicznych w systemach łączności polowej i zdalnego sterowania na polu walki. Stosuje się go między innymi do budowy łączy typu xDSL, o zasięgu do 750 m przy przepływności binarnej do 2 Mb/s. Produkowany jest w odcinkach po 750 metrów, w izolacji koloru czarnego. Na wyposażeniu Wojska Polskiego znajdują się też przewody PKL 1x2. Przewody te mają izolację koloru khaki, inną konstrukcję i parametry[2].
Dane liczbowe[edytuj | edytuj kod]
| Nazwa parametru | „Czarny”[3] | „Khaki” |
|---|---|---|
| Liczba żył stalowych | 1 | 3 |
| Liczba żył miedzianych | 6 | 4 |
| Tłumienność | 1,34 dB/km | 1,74 dB/km |
| Rezystancja żyły | 57 Ω | 87 Ω |
| Waga odcinka 750 m z bębnem | 10 kg | 13 kg |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Górski i Błachut 2021 ↓, s. 74.
- ↑ Górski i Błachut 2021 ↓, s. 76.
- ↑ Górski i Błachut 2021 ↓, s. 75.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Krzysztof Górski, Marek Błachut: Łączność w pododdziale ogólnowojskowym. Wrocław: Akademia Wojsk Lądowych im. gen. Tadeusza Kościuszki, 2021. ISBN 978-83-66299-47-4.