Kamienica przy ulicy Kazimierza Wielkiego 13 we Wrocławiu
 nr rej. A/5341/176 z 15.02.1962[1]
| |
.JPG) Kamienica przy ulicy Kazimierza Wielkiego 13 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres |
Kazimierza Wielkiego 13 |
| Styl architektoniczny |
barok/klasycyzm |
| Kondygnacje |
cztery |
| Ważniejsze przebudowy |
1972–1977 |
Położenie na mapie Polski  | |
| 51,109914°N 17,026138°E/51,109914 17,026138 | |
Kamienica przy ulicy Kazimierza Wielkiego 13 – zabytkowa kamienica mieszczańska znajdujących się przy ulicy Kazimierza Wielkiego we Wrocławiu.
Historia posesji i kamienicy
[edytuj | edytuj kod]Kamienica jest jedną z sześciu zachowanych kamienic stanowiących jeszcze na początku lat 70. XX wieku część zabudowy dawnej ulicy Złote Koło; miała wówczas numer 5. Ulica została częściowo zniszczona podczas działań wojennych w 1945 roku, a ostatecznie w 1975 roku podczas budowy staromiejskiej obwodnicy tzw. Trasy W-Z, czyli ulicy Kazimierza Wielkiego. Była zabudowana głównie wąskimi szczytowymi kamienicami. Od XVIII wieku zamieszkiwała je głównie ludność żydowska. Ocalałe kamienice zostały włączone do ul. Kazimierza Wielkiego i nadano im nową numerację: od 9 do 17[2].
Opis architektoniczny
[edytuj | edytuj kod]Kamienica została wzniesiona w okresie późnego baroku; relikty z tego okresu zachowały się do dnia obecnego[2]. Pierwotnie była to kamienica szczytowa, pięciokondygnacyjna, trzyosiowa z jednokondygnacyjnym, dwuosiowym szczytem zakończonym trójkątnym tympanonem. Każda kondygnacja oddzielona była gzymsem międzykondygnacyjnym a szczyt wydatnym gzymsem koronującym[3].
Po 1945 roku
[edytuj | edytuj kod]W latach 1972–1977 kamienica została wyremontowana na potrzeby wrocławskich Cechów Rzemieślniczych. Dach kamienicy zamieniono na kalenicowy i obniżono budynek o jedną kondygnację;, wnętrze zostało zupełnie przebudowane i dostosowane do potrzeb najemcy[2]. Projekt przebudowy wykonał T. Lipiński[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo dolnośląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024.
- ↑ a b c Harasimowicz 1998 ↓, s. 53.
- ↑ Wygląd kamienicy w latach 20. XX wieku
- ↑ Małachowicz 1985 ↓, s. 223.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jan Harasimowicz (red.): Atlas architektury Wrocławia t.II. Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie, 1998.
- Gminna Ewidencja Zabytków, Urząd Miejski Wrocławia, 18 kwietnia 2019 [dostęp 2019-06-03] (pol.).
- Rafał Eysymontt, Jerzy Ilkosz, Agnieszka Tomaszewicz, Jadwiga Urbanik (red.): Leksykon architektury Wrocławia. Wrocław: Via Nova, 2011.
- Edmund Małachowicz: Stare miasto we Wrocławiu. Wrocław: PWN, 1985. ISBN 83-01-03996-5.
- Jan Harasimowicz: Encyklopedia Wrocławia. Wydawnictwo Dolnośląskie, 2006. ISBN 83-7384-561-5.