Kamlarz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Kamlarz (z niem. Kämmerer) – dawniej miejski zarządca skarbu. Urzędnik zarządzający finansami miejskimi i nadzorujący działalność gospodarczą miasta (zbieranie czynszów, finansowanie prac budowlanych, remontów)[1].

Burmistrzowie miast osobiście nie zajmowali się obrotem finansowym. Od XIV wieku funkcjonowały w radach miejskich urzędy kamlerskie, mające w swej gestii dochody i wydatki miasta. Kamlarzem mianowano osobę o dużym zaufaniu i doświadczeniu w sprawach miejskich, co było bardzo odpowiedzialnym i intratnym stanowiskiem. Kamlarze nadzorowali też prace budowlane na terenie miasta i remonty dróg[2]. Niekiedy, jak np. w średniowiecznym Elblągu, występowało dwóch kamlarzy – do spraw wewnętrznych i zewnętrznych[3].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wortal Historyczny - Hasło [online], historia.bibliotekaelblaska.pl [dostęp 2019-03-02].
  2. Danuta Bogdan, Jerzy Przeracki: Urzędnicy Starego i Nowego Miasta Braniewa do 1772 roku. Olsztyn 2018, Wstęp, s. XXVII.
  3. Pruskie księgi miejskie [online], www.ksiegipruskie.bydgoszcz.ap.gov.pl [dostęp 2019-03-02].