Kaplica Sainte-Eugénie w Moingt
PA00117518 | |||||||||||
Państwo | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość |
Moingt, Montbrison | ||||||||||
Adres |
13 Avenue Thermale | ||||||||||
Wyznanie | |||||||||||
Kościół | |||||||||||
Wezwanie |
Świętej Eugenii | ||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||
Położenie na mapie Loary | |||||||||||
Położenie na mapie Francji | |||||||||||
Położenie na mapie regionu Owernia-Rodan-Alpy | |||||||||||
45°36′41″N 4°04′19″E/45,611389 4,071944 |
Kaplica Sainte-Eugénie w Moingt – wzniesiona w XIV wieku jako kaplica klasztorna. Została zbudowana, podobnie jak klasztor na pozostałościach galijsko-rzymskich łaźni termalnych Aquis Segete w Moingt Od 1992 roku posiada status monument historique, w kategorii classé MH (zabytek o znaczeniu krajowym)[1].
Lokalizacja[edytuj | edytuj kod]
Kaplica jest zlokalizowana na terenie dawnej miejscowości Moingt (obecnie część Montbrison), przy 13 Avenue Thermale, w departamencie Loara, w regionie Auvergne-Rhône-Alpes[2][3]. Historycznie patrząc znajduje się na skrzyżowaniu dróg via Bolène (która w średniowieczu przebiegała wzdłuż starożytnej drogi prowadzącej na południe do Saint-Paulien w pobliżu Le Puy i dalej do Tuluzy i via Aquitania[4].
Opis[edytuj | edytuj kod]
Jest to kaplica gotycka, składająca się z nawy o dwóch przęsłach oświetlonych dwoma oknami lancetowymi od północy i jednym od południa. Do południowego boku przylega budynek zastępujący prezbiterium. Ganek ujęty w dwie kolumny z kapitelami podtrzymującymi ostrołukowy zwieńczony tympanonem z trzema trójlistnymi przęsłami. Nad fasadą zachowała się podstawa ściany-dzwonnicy. Kaplicę na wschodnim krańcu uzupełnia stary dom mieszkalny, wzniesiony w części klasztoru[5].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Moingt to starożytne Aquae Segetae (starożytne galijsko-rzymskie uzdrowisko z kilkoma zabytkami publicznymi m.in. teatrem). Jedno z pięciu galijskich miast uzdrowiskowych wskazanych na Tabuli Peutingeriana. W XIII wieku, w pobliżu średniowiecznego miasta opactwo benedyktynów w La Chaise-Dieu nabyło „panowanie nad pałacem”, co sprowadzało się do nabycia stodoły na dziesięcinę. Opactwo w oparciu o pozostałości rzymskich term wzniosło klasztor, który do rewolucji francuskiej utrzymywał status stodoły na dziesięcinę[6][7]. W XIV wieku dobudowano kaplicę poświęconą Świętej Eugenii. Pierwsza znana wzmianka o kościele (Sainte-Eugénie) pochodzi z 1340 roku; nazwa „Sainte-Eugénie” pojawia się w latach 1553 i 1671[8].
Po rewolucji francuskiej, klasztor przejął Zakon Świętej Klary (Ordo Sanctae Clarae), który został zmuszony do opuszczenia swej siedziby w Montbrison. W 1824 roku w kaplicy wybuchł pożar. Od 1851 w pomieszczeniach klasztoru, którego właścicielem był Goutorbe przez kilka lat funkcjonował warsztat tkacki Antoine-Auguste-Alexis de Jussieu. Zamontowano 12 krosien obrotowych a w kaplicy ze względu na jej wysokość umieszczono krosna żakardowe[9]. W 1865 roku zabudowania klasztorne zostają przekształcone w rezydencję mieszczańską (własność De Neufbourg-Sirvanton) przez architekta Dulaca. W 1882 rozbudowa 2 mieszkań w dawnej plebanii[10].
W XX wieku zabudowania zostały opuszczone i popadły w ruinę. W 2016 roku miasto Montbrison nabyło kompleks klasztorny i rozpoczęło prace remontowe kaplicy, które trwają do chwili obecnej[11].
Kaplicę i zabudowania klasztorne uznano 14 grudnia 1992 roku za monument historique[12].
-
Kaplica Sainte-Eugénie stojąca na fundamentach rzymskich term
-
Kaplica i budynek prezbiterium od strony północnej
-
Budynek klasztoru (dawne termy rzymskie)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Chapelle Sainte-Eugénie, à Moingt [online], www.pop.culture.gouv.fr [dostęp 2023-10-08] .
- ↑ Géoportail [online], www.geoportail.gouv.fr [dostęp 2023-10-14] .
- ↑ 13 Av. Thermale · 13 Av. Thermale, 42600 Montbrison, Francja [online], 13 Av. Thermale · 13 Av. Thermale, 42600 Montbrison, Francja [dostęp 2023-10-14] .
- ↑ Françoise Dumasy , Les théâtres ruraux des Carnutes et des Sénons : leur implantation et leurs rapports avec la Ci vitas, „Revue archéologique du Centre de la France”, 13 (3), 1974, s. 195–218, DOI: 10.3406/racf.1974.1928 [dostęp 2023-10-14] .
- ↑ Françoise Dumasy, Revue archéologique du Centre de la France, t. 13, Nr 3-4, 1974, p. 195-218
- ↑ Olivier Blin , Philippe Thirion , Montbrison – Sainte Eugénie, „ADLFI. Archéologie de la France - Informations. une revue Gallia”, 20 marca 2021, ISSN 2114-0502 [dostęp 2023-10-14] (fr.).
- ↑ Chapelle Sainte-Eugénie - Inventaire Général du Patrimoine Culturel [online], patrimoine.auvergnerhonealpes.fr [dostęp 2023-10-14] .
- ↑ Histoire du site des Thermes - Les Amis des Thermes de Moingt [online], www.moingt-antique.fr [dostęp 2023-10-14] .
- ↑ Forez histoire [online], forezhistoire.free.fr [dostęp 2023-10-14] .
- ↑ Histoire du site des Thermes - Les Amis des Thermes de Moingt [online], www.moingt-antique.fr [dostęp 2023-10-14] .
- ↑ Sainte-Eugénie se redresse [online], mesinfos, 2 listopada 2015 [dostęp 2023-10-14] (fr.).
- ↑ Chapelle Sainte-Eugénie, à Moingt [online], www.pop.culture.gouv.fr [dostęp 2023-10-14] .