Kaplica w Woli Rzeczyckiej
nr rej.: A-540 z 28.07.1987 | |||||||||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||||||||||||||||
Wyznanie | |||||||||||||||||||||
Kościół | |||||||||||||||||||||
Parafia |
Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny i św. Józefa w Woli Rzeczyckiej | ||||||||||||||||||||
Przedmioty szczególnego kultu | |||||||||||||||||||||
Cudowne wizerunki |
Matka Boska Częstochowska | ||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Położenie na mapie gminy Radomyśl nad Sanem | |||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa podkarpackiego | |||||||||||||||||||||
Położenie na mapie powiatu stalowowolskiego | |||||||||||||||||||||
50°39′26″N 22°01′04″E/50,657222 22,017778 |
Kaplica Matki Boskiej Częstochowskiej – zabytkowa kaplica w Woli Rzeczyckiej[1], ufundowana przez mieszkańców wsi i wybudowana pod koniec XIX wieku, przez miejscowego murarza. Autor projektu architektonicznego nieznany. Zlokalizowana jest w części centralnej wsi, po północnej stronie drogi z Radomyśla do Stalowej Woli.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Od XV wieku Wola Rzeczycka należała do parafii w Charzewicach, a następnie Rozwadowie. Trudny dostęp do kościoła parafialnego, z racji braku mostu na Sanie, spowodował wybudowanie we wsi pod koniec XIX wieku skromnej kaplicy, gdzie odprawiano msze w większe święta kościelne, do czasu wybudowania kościoła w 1914.
Wybudowana w stylu neogotyckim, zwieńczona sygnaturką. Wymurowana z cegły czerwonej i obustronnie otynkowana. Dach nawy głównej dwuspadowy. Więźba dachu, drewniana, krokwiowa, strop wykonany został z desek. Podłoga wykonana z płytek piaskowca. Przy ścianie północnej został wymurowany z cegły mały „ołtarzyk”, z obrazem Matki Boskiej Częstochowskiej, autorstwa Józefa Kuczmana[2] ujęty w dwie kolumny i zwieńczony trójkątnym przyczółkiem.
Więźba kolumn i sygnaturki, drewniana, czterospadowa, całość została przykryta czerwoną dachówką. Drzwi wejściowe, dwuskrzydłowe, płycinowe, u góry przeszklone, okna w drzwiach jednoskrzydłowe. Ściany wewnętrzne malowane na biało farbami emulsyjnymi, a dołem pomalowane olejną lamperią, imitującą marmur. Na ścianach bocznych, we wnękach okiennych widnieją dwa ludowe feretrony drewniane; z rzeźbami Matki Boskiej w otoczeniu aniołów i św. Barbary, m.in. orędowniczki w czasie burz i pożarów. Odnawiana po I i II wojnie. Po renowacji dachówkę zastąpiono blachą, ogrodzona płotkiem sztachetowym z połowy lat 80. XX w.[3] Obecnie nieużywana do liturgii.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo podkarpackie, Narodowy Instytut Dziedzictwa,
- ↑ ODSŁONIĘCIE TABLICY UPAMIĘTNIAJĄCEJ PROF. KAZIMIERZA KUCZMANA, artykuł 5803 - Aktualności - Wiadomości - Gmina Radomyśl nad Sanem [online], www.radomysl.pl [dostęp 2023-07-15] .
- ↑ Zabytki - Turystyka - Gmina - Gmina Radomyśl nad Sanem [online], www.radomysl.pl [dostęp 2023-05-20] .