Kaplica zamkowa św. Anny w Bielsku-Białej

kaplica zamkowa św. Anny

kaplica, widok od strony południowej
Państwo	Polska
Województwo	śląskie
Miejscowość	Bielsko-Biała
Wyznanie
Wezwanie	św. Anna
Historia
Data budowy	1853-1855
Dane świątyni
Architekt	Juliusz Appelt
Położenie na mapie województwa śląskiego kaplica zamkowa św. Anny
Położenie na mapie Polski kaplica zamkowa św. Anny
49°49′17,04″N 19°02′40,45″E

Kaplica zamkowa św. Anny w Bielsku-Białej – budowla sakralna przylegająca od strony południowej do zamku Sułkowskich w Bielsku Białej.

Historia

Została dobudowana do głównej bryły zamku w latach 1853-1855 w miejscu wcześniejszej kaplicy, zniszczonej przez pożar w 1836. Prawdopodobny projekt kaplicy jest dziełem bielskiego architekta Juliusza Appelta.

Budowę rozpoczął książę Ludwik Sułkowski dla upamiętnienia swojej żony Anny baronowej von Dietrich, zmarłej w 1853 r. Kaplica stała się w następnych latach miejscem pochówków właścicieli zamku, należącego do książąt Sułkowskich. W krypcie kaplicy spoczywają doczesne szczątki:

• serca księcia Aleksandra II, III ordynata na Bielsku (Bielitz)
• księcia Ludwika Jana Nepomucena, VI ordynata na Bielsku
• księcia Alfreda, syna Ludwika
• księcia Aleksandra Edwarda, VIII ordynata na Bielsku
• księżnej Marii Teresy z domu von Moser-Ebreichsdorf, żony księcia Aleksandra Edwarda

Po zajęciu Bielska przez Rosjan, od 1945 do 1946 zamek wykorzystywany był przez Armię Czerwoną. Kilkakrotnie otwarto kryptę i zbezczeszczono zwłoki pochowanych w niej ludzi. Po wycofaniu Rosjan, zamek przeszedł w posiadanie Muzeum Historycznego w Bielsku-Białej a kaplica została zamieniona na warsztat i pracownię lokalnej szkoły artystycznej działającej w tym miejscu. Po tym okresie od 1962 służyła jaka kaplica parafii Kościoła Polskokatolickiego.