Karabin Beretta M501
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Rodzaj | |
| Historia | |
| Produkcja |
1985 – ? |
| Dane techniczne | |
| Kaliber |
7,62 mm |
| Nabój | |
| Magazynek |
5 nab. |
| Wymiary | |
| Długość |
1165 mm |
| Długość lufy |
586 mm |
| Masa | |
| broni |
5,55 kg (nie załadowanej) |
| wyposażenia dodatkowego |
0,95 kg (dwójnogu) |
M501 (Beretta Sniper) – włoski karabin wyborowy zaprojektowany w firmie Fabbrica d'Armi Pietro Beretta S.p.A. W 1985 roku rozpoczęto produkcję i karabin przyjęto do uzbrojenia włoskiej armii.
W latach 90. został zastąpiony przez karabin Accuracy International Arctic Warfare Magnum strzelający amunicją .338 Lapua Magnum (8,60 x 70 mm). Wobec braku zainteresowania karabinem M501 produkcję zakończono.
Opis[edytuj | edytuj kod]
Beretta M501 jest bronią powtarzalną, z zamkiem czterotaktowym. Zasilanie z pięcionabojowego magazynka pudełkowego. Lufa samonośna zakończona tłumikiem płomieni. M501 jest wyposażony łoże i kolbę drewniane, z integralnym chwytem pistoletowym i otworem dla kciuka. Na kolbie znajduje się baka (poduszka podpoliczkowa) o regulowanej wysokości. Kolba ma regulowaną długość (podkładkami montowanymi pomiędzy kolbą a trzewikiem kolby). W przedniej części łoża można zamocować dwójnóg. M501 jest wyposażony w mechaniczne przyrządy celownicze składające się z regulowanego celownika (z trójkątną szczerbiną) i muszki. Zasadniczym celownikiem jest celownik optyczny lub optoelektroniczny (np. noktowizor) mocowany na podstawie zgodnej z normą STANAG 2324. M501 armii włoskiej były standardowo wyposażane w celownik optyczny Zeiss Diavari 1,5-6 x 42T.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Stanisław Kochański, Brygady antyterrorystyczne Operacje Uzbrojenie, SIGMA NOT 1992. ISBN 83-85001-66-2
- Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak, Broń wyborowa 2, Wojskowy Przegląd Techniczny i Logistyczny 2/96. ISSN 1230-7386