Karol Wiliński

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Karol Władysław Wiliński
major saperów major saperów
Data i miejsce urodzenia

4 listopada 1890
Lwów

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Jednostki

Szefostwo Fortyfikacji Grudziądz

Stanowiska

szef fortyfikacji

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920–1941) Srebrny Krzyż Zasługi Medal Waleczności (Austro-Węgry) Medal Waleczności (Austro-Węgry) Krzyż Wojskowy Karola

Karol Władysław Wiliński vel Wild[a] (ur. 4 listopada 1890 we Lwowie, zm. ?) – major saperów Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się we Lwowie, w rodzinie Władysława[2].

W czasie I wojny światowej walczył w szeregach cesarskiej i królewskiej Armii. Jego oddziałem macierzystym był Pułk Artylerii Górskiej Nr 9. Na stopień podporucznika został mianowany ze starszeństwem z 1 lutego 1917 w korpusie oficerów rezerwy artylerii polowej i górskiej[3].

5 czerwca 1919 został przyjęty do Wojska Polskiego z zatwierdzeniem posiadanego stopnia podporucznika ze starszeństwem z 1 lutego 1917, zaliczony do I Rezerwy armii z równoczesnym powołaniem do służby czynnej na czas wojny[4] i przydzielony do Grupy Operacyjnej gen. Jędrzewskiego[5]. W sierpniu tego roku był przydzielony do Dowództwa Okręgu Generalnego Lwów[1]. 9 września 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu kapitana, w Korpusie Inżynierii i Saperów, w grupie oficerów byłej armii austriacko-węgierskiej[6]. 1 czerwca 1921 nadal pełnił służbę w DOGen. Lwów, a jego oddziałem macierzystym był 6 Pułk Saperów[7]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 58. lokatą w korpusie oficerów inżynierii i saperów[8]. W 1923 był przydzielony do Szefostwa Inżynierii i Saperów Dowództwa Okręgu Korpusu Nr VI we Lwowie[9]. W następnym roku wrócił do macierzystego pułku w Przemyślu[10][11]. W styczniu 1929 został przeniesiony macierzyście do kadry oficerów saperów z równoczesnym przeniesieniem służbowym do Kadry Zawodowej 6 Pułku Saperów[12]. Z dniem 1 kwietnia 1931 został przeniesiony do Szefostwa Inżynierii Okręgu Korpusu Nr X w Przemyślu na stanowisko referenta[13], lecz już 1 października tego roku został przeniesiony do stacjonującego w tym samym garnizonie 4 Batalionu Saperów[14][15]. Na stopień majora został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1937 i 1. lokatą w korpusie oficerów saperów[16]. W 1939 pełnił służbę w Szefostwie Fortyfikacji Grudziądz na stanowisku szefa[17].

We wrześniu 1939 przedostał się do Rumunii, gdzie był internowany, a następnie przekazany władzom niemieckim. W latach 1941–1945 przebywał w Oflagu VI E Dorsten[18]. Po uwolnieniu wrócił do kraju[2].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Namiestnictwo Galicyjskie zezwoliło mu na zmianę nazwiska rodowego „Wild” na nazwisko „Wiliński”[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Dz. Rozk. Wojsk. Nr 89 z 20 września 1919 roku, poz. 3254.
  2. ↑ a b Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2021-01-06]..
  3. ↑ Ranglisten 1918 ↓, s. 1109, 1297.
  4. ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 66 z 14 czerwca 1919 roku, poz. 2086.
  5. ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 71 z 28 czerwca 1919 roku, poz. 2291.
  6. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 36 z 22 września 1920 roku, s. 893.
  7. ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 343.
  8. ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 232.
  9. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 98, 884, 907.
  10. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 808, 830.
  11. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 574, 595.
  12. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 29 stycznia 1929 roku, s. 14.
  13. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 26 marca 1931 roku, s. 107.
  14. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 23 października 1931 roku, s. 333.
  15. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 250, 752.
  16. ↑ Rybka i Stepan 2003 ↓, s. 383.
  17. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 816.
  18. ↑ Straty ↓.
  19. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 250.
  20. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 19 marca 1936 roku, s. 4 „za zasługi w służbie wojskowej”.
  21. ↑ a b c Ranglisten 1918 ↓, s. 1297.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Karol_Wiliński&oldid=66743056”