Karol Wiliński

Karol Wiliński
Karol Wild
	major saperów
Pełne imię i nazwisko	Karol Władysław Wiliński
Data i miejsce urodzenia	4 listopada 1890 ; Lwów
Data i miejsce śmierci	7 stycznia 1985 ; Tarnów
	Przebieg służby
Siły zbrojne	Wojsko Polskie
Jednostki	Szefostwo Fortyfikacji Grudziądz
Stanowiska	szef fortyfikacji
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa; wojna polsko-bolszewicka; II wojna światowa; kampania wrześniowa
	Odznaczenia

Karol Władysław Wiliński vel Wild^[a] (ur. 4 listopada 1890 we Lwowie, zm. 7 stycznia 1985 w Tarnowie) – major saperów Wojska Polskiego.

Życiorys

Urodził się we Lwowie, w rodzinie Władysława i Katarzyny z Dziurzyńskich^[2].

W czasie I wojny światowej walczył w szeregach cesarskiej i królewskiej Armii. 5 czerwca 1919 został przyjęty do Wojska Polskiego z zatwierdzeniem posiadanego stopnia podporucznika ze starszeństwem z 1 lutego 1917, zaliczony do I Rezerwy armii z równoczesnym powołaniem do służby czynnej na czas wojny^[3] i przydzielony do Grupy Operacyjnej gen. Jędrzewskiego^[4]. W sierpniu tego roku był przydzielony do Dowództwa Okręgu Generalnego Lwów^[1]. 9 września 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu kapitana, w Korpusie Inżynierii i Saperów, w grupie oficerów byłej armii austriacko-węgierskiej^[5]. 1 czerwca 1921 nadal pełnił służbę w DOGen. Lwów, a jego oddziałem macierzystym był 6 Pułk Saperów^[6]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 58. lokatą w korpusie oficerów inżynierii i saperów^[7]. W 1923 był przydzielony do Szefostwa Inżynierii i Saperów Dowództwa Okręgu Korpusu Nr VI we Lwowie^[8]. W następnym roku wrócił do macierzystego pułku w Przemyślu^[9]^[10]. W styczniu 1929 został przeniesiony macierzyście do kadry oficerów saperów z równoczesnym przeniesieniem służbowym do Kadry Zawodowej 6 Pułku Saperów^[11]. Z dniem 1 kwietnia 1931 został przeniesiony do Szefostwa Inżynierii Okręgu Korpusu Nr X w Przemyślu na stanowisko referenta^[12], lecz już 1 października tego roku został przeniesiony do stacjonującego w tym samym garnizonie 4 Batalionu Saperów^[13]^[14]. Na stopień majora został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1937 i 1. lokatą w korpusie oficerów saperów^[15]. W 1939 pełnił służbę w Szefostwie Fortyfikacji Grudziądz na stanowisku szefa^[16].

We wrześniu 1939 przedostał się do Rumunii, gdzie był internowany, a następnie przekazany władzom niemieckim. W latach 1941–1945 przebywał w Oflagu VI E Dorsten^[17]. Po uwolnieniu wrócił do kraju^[2]. Zmarł 7 stycznia 1985 w Tarnowie i został pochowany na cmentarzu komunalnym w Krzyżu^[18].

Ordery i odznaczenia

Krzyż Walecznych^[19]
Srebrny Krzyż Zasługi (19 marca 1936)^[20]

Zobacz też

Twierdza Grudziądz

Uwagi

↑ Namiestnictwo Galicyjskie zezwoliło mu na zmianę nazwiska rodowego „Wild” na nazwisko „Wiliński”^[1].

Przypisy

↑ ^a ^b Dz. Rozk. Wojsk. Nr 89 z 20 września 1919 roku, poz. 3254.
↑ ^a ^b Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-07-25]..
↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 66 z 14 czerwca 1919 roku, poz. 2086.
↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 71 z 28 czerwca 1919 roku, poz. 2291.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 36 z 22 września 1920 roku, s. 893.
↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 343.
↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 232.
↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 98, 884, 907.
↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 808, 830.
↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 574, 595.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 29 stycznia 1929 roku, s. 14.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 26 marca 1931 roku, s. 107.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 23 października 1931 roku, s. 333.
↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 250, 752.
↑ Rybka i Stepan 2003 ↓, s. 383.
↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 816.
↑ Program „Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką”. Fundacja „Polsko-Niemieckie Pojednanie”. [dostęp 2024-07-25].
↑ śp. Karol Wiliński. Miejski Zarząd Cmentarzy w Tarnowie. [dostęp 2024-07-25]..
↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 250.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 19 marca 1936 roku, s. 4 „za zasługi w służbie wojskowej”.

Bibliografia

Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935–1939. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego, 2003. ISBN 83-7188-691-8.
Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.

[2] Namiestnictwo Galicyjskie zezwoliło mu na zmianę nazwiska rodowego „Wild” na nazwisko „Wiliński”^[1].

[p2-1] Dz. Rozk. Wojsk. Nr 89 z 20 września 1919 roku, poz. 3254.

[p1-3] Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-07-25]..

[4] Dz. Rozk. Wojsk. Nr 66 z 14 czerwca 1919 roku, poz. 2086.

[5] Dz. Rozk. Wojsk. Nr 71 z 28 czerwca 1919 roku, poz. 2291.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_36_z_22_września_1920_roku,_s._893-6] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 36 z 22 września 1920 roku, s. 893.

[CITEREFSpis_oficerów1921343-7] Spis oficerów 1921 ↓, s. 343.

[CITEREFLista_starszeństwa1922232-8] Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 232.

[CITEREFRocznik_Oficerski192398,_884,_907-9] Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 98, 884, 907.

[CITEREFRocznik_Oficerski1924808,_830-10] Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 808, 830.

[CITEREFRocznik_Oficerski1928574,_595-11] Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 574, 595.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_3_z_29_stycznia_1929_roku,_s._14-12] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 29 stycznia 1929 roku, s. 14.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_3_z_26_marca_1931_roku,_s._107-13] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 26 marca 1931 roku, s. 107.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_7_z_23_października_1931_roku,_s._333-14] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 23 października 1931 roku, s. 333.

[CITEREFRocznik_Oficerski1932250,_752-15] Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 250, 752.

[CITEREFRybkaStepan2003383-16] Rybka i Stepan 2003 ↓, s. 383.

[CITEREFRybkaStepan2006816-17] Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 816.

[18] Program „Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką”. Fundacja „Polsko-Niemieckie Pojednanie”. [dostęp 2024-07-25].

[Grobonet-19] śp. Karol Wiliński. Miejski Zarząd Cmentarzy w Tarnowie. [dostęp 2024-07-25]..

[CITEREFRocznik_Oficerski1932250-20] Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 250.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_1_z_19_marca_1936_roku,_s._4_„za_zasługi_w_służbie_wojskowej”-21] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 19 marca 1936 roku, s. 4 „za zasługi w służbie wojskowej”.

[a]

[2]

[3]

[4]

[1]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]