Przejdź do zawartości

Katedra Najświętszej Maryi Panny z Aparecidy w Brasílii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Katedra Matki Bożej z Aparecidy
Catedral Metropolitana de Nossa Senhora Aparecida
katedra
Ilustracja
Katedra w Brasílii
Państwo

 Brazylia

Dystrykt

 Dystrykt Federalny

Miejscowość

Brasília

Wyznanie

katolickie

Kościół

katolicki

Wezwanie

Matka Boża z Aparecidy

Położenie na mapie Brasíli
Mapa konturowa Brasíli, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Katedra Matki Bożej z Aparecidy”
Położenie na mapie Brazylii
Mapa konturowa Brazylii, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Katedra Matki Bożej z Aparecidy”
Położenie na mapie Dystryktu Federalnego
Mapa konturowa Dystryktu Federalnego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Katedra Matki Bożej z Aparecidy”
Ziemia15°47′54″S 47°52′32″W/-15,798333 -47,875556
Strona internetowa

Katedra Matki Bożej z Aparecidy[1] (port. Catedral Metropolitana de Nossa Senhora Aparecida) – rzymskokatolicka katedra w Brasílii, stolicy Brazylii. Arcydzieło nowoczesnej sztuki sakralnej, zaprojektowane przez Oscara Niemeyera[2] we współpracy z Gordonem Bunshaftem[3].

Historia i architektura

[edytuj | edytuj kod]

Katedra powstała jako część nowoczesnej, zaprojektowanej od podstaw nowej stolicy Brazylii[3]. Oscar Niemeyer, jeden z najbardziej oryginalnych i twórczych architektów XX w. pragnął zbudować budowlę symetryczną, niepowtarzalną i wprawiającą widza w zdumienie, jak niegdyś wspaniałe, gotyckie katedry w Europie[4].

Architekt nadał katedrze kształt kojarzony z koroną cierniową Chrystusa. Inna interpretacja mówi o wyciągniętych ku niebu rękach wiernych[3]. Jako materiał budowlany posłużyły zbrojony beton i szkło[3]. Budynek jest podpiwniczony[3]. Powstała budowla na planie betonowego okręgu o wysokości 3 m, tworzącego ścianę nawy głównej, która ma 71 m średnicy. Wyrasta z niej szesnaście potężnych, betonowych przypór o masie 90 ton każda[3], które wyginają się do środka, łącząc się pośrodku sklepienia, położonego na wysokości 31 m nad posadzką świątyni. Betonowe przypory stykają się, po czym rozchylają się na zewnątrz tworząc krąg przypominający, dzięki spiczastym zakończeniom, koronę cierniową Chrystusa. W środku korony ustawiono wysoki, smukły krzyż. Wokół korony, na betonowej płycie o średnicy ok. 12 m, ustawiono duże, indywidualnie opracowane posągi apostołów.

Przestrzeń pomiędzy przyporami wypełniono niebiesko-białymi witrażami, które zaprojektowała Marianne Peretti w celu stworzenia gry świateł wewnątrz świątyni[5][3]. Pod sklepieniem zawieszono duże, wykonane z aluminium rzeźby aniołów sprawiających wrażenie, jakby były w locie. Autorem tych aniołów był czołowy rzeźbiarz brazylijski Alfredo Ceschiatti (zm. 1989). Jego dziełem są też posągi czterech ewangelistów, ustawione przed wejściem do świątyni.

Katedra została ukończona i konsekrowana 31 maja 1970, choć prace wykończeniowe trwały jeszcze wiele lat. Otrzymała wezwanie patronki Brazylii, Matki Bożej z Aparecidy[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Polski egzonim uchwalony na 100. posiedzeniu KSNG.
  2. Benthues 2003 ↓, s. 196-197.
  3. a b c d e f g h Barnabas Calder: Katedra metropolitalna w Brasílii (1970). W: Mark Irving: 1001 budynków, które musisz zobaczyć. Poznań: Publicat, 2010, s. 571. ISBN 978-83-245-9531-0.
  4. Cruwys i Riffenburgh 1999 ↓, s. 176.
  5. Brasília Cathedral. (ang.) aboutbrasilia.com [dostęp 2019-10-14]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Elizabeth Cruwys, Beau Riffenburgh: Najpiękniejsze katedry świata (ang. Cathedras of the World). Warszawa: Penta, 1999, s. 176-177. ISBN 83-85440-52-6.
  • Anne Benthues: 100 katedr świata (niem. Die 100 schönsten Kathedralen der Welt). Warszawa: Elipsa, 2003, s. 196-197. ISBN 83-7265-052-7.