Katedra Najświętszej Maryi Panny z Aparecidy w Brasílii
15°47′54″S 47°52′32″W/-15,798333 -47,875556| katedra | |||||||||||||||
 Katedra w Brasílii | |||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Dystrykt | |||||||||||||||
| Miejscowość |
Brasília | ||||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||||
| Wezwanie | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Położenie na mapie Brasíli  | |||||||||||||||
Położenie na mapie Brazylii  | |||||||||||||||
Położenie na mapie Dystryktu Federalnego  | |||||||||||||||
| 15°47′54″S 47°52′32″W/-15,798333 -47,875556
| |||||||||||||||
| Strona internetowa | |||||||||||||||
Katedra Matki Bożej z Aparecidy[1] (port. Catedral Metropolitana de Nossa Senhora Aparecida) – rzymskokatolicka katedra w Brasílii, stolicy Brazylii. Arcydzieło nowoczesnej sztuki sakralnej, zaprojektowane przez Oscara Niemeyera[2] we współpracy z Gordonem Bunshaftem[3].
Historia i architektura
[edytuj | edytuj kod]Katedra powstała jako część nowoczesnej, zaprojektowanej od podstaw nowej stolicy Brazylii[3]. Oscar Niemeyer, jeden z najbardziej oryginalnych i twórczych architektów XX w. pragnął zbudować budowlę symetryczną, niepowtarzalną i wprawiającą widza w zdumienie, jak niegdyś wspaniałe, gotyckie katedry w Europie[4].
Architekt nadał katedrze kształt kojarzony z koroną cierniową Chrystusa. Inna interpretacja mówi o wyciągniętych ku niebu rękach wiernych[3]. Jako materiał budowlany posłużyły zbrojony beton i szkło[3]. Budynek jest podpiwniczony[3]. Powstała budowla na planie betonowego okręgu o wysokości 3 m, tworzącego ścianę nawy głównej, która ma 71 m średnicy. Wyrasta z niej szesnaście potężnych, betonowych przypór o masie 90 ton każda[3], które wyginają się do środka, łącząc się pośrodku sklepienia, położonego na wysokości 31 m nad posadzką świątyni. Betonowe przypory stykają się, po czym rozchylają się na zewnątrz tworząc krąg przypominający, dzięki spiczastym zakończeniom, koronę cierniową Chrystusa. W środku korony ustawiono wysoki, smukły krzyż. Wokół korony, na betonowej płycie o średnicy ok. 12 m, ustawiono duże, indywidualnie opracowane posągi apostołów.
Przestrzeń pomiędzy przyporami wypełniono niebiesko-białymi witrażami, które zaprojektowała Marianne Peretti w celu stworzenia gry świateł wewnątrz świątyni[5][3]. Pod sklepieniem zawieszono duże, wykonane z aluminium rzeźby aniołów sprawiających wrażenie, jakby były w locie. Autorem tych aniołów był czołowy rzeźbiarz brazylijski Alfredo Ceschiatti (zm. 1989). Jego dziełem są też posągi czterech ewangelistów, ustawione przed wejściem do świątyni.
Katedra została ukończona i konsekrowana 31 maja 1970, choć prace wykończeniowe trwały jeszcze wiele lat. Otrzymała wezwanie patronki Brazylii, Matki Bożej z Aparecidy[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Polski egzonim uchwalony na 100. posiedzeniu KSNG.
- ↑ Benthues 2003 ↓, s. 196-197.
- ↑ a b c d e f g h Barnabas Calder: Katedra metropolitalna w Brasílii (1970). W: Mark Irving: 1001 budynków, które musisz zobaczyć. Poznań: Publicat, 2010, s. 571. ISBN 978-83-245-9531-0.
- ↑ Cruwys i Riffenburgh 1999 ↓, s. 176.
- ↑ Brasília Cathedral. (ang.) aboutbrasilia.com [dostęp 2019-10-14]
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Elizabeth Cruwys, Beau Riffenburgh: Najpiękniejsze katedry świata (ang. Cathedras of the World). Warszawa: Penta, 1999, s. 176-177. ISBN 83-85440-52-6.
- Anne Benthues: 100 katedr świata (niem. Die 100 schönsten Kathedralen der Welt). Warszawa: Elipsa, 2003, s. 196-197. ISBN 83-7265-052-7.