Kazarka obrożna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kazarka obrożna
Tadorna tadornoides[1]
(Jardine & Selby, 1828)
Ilustracja
Samiec, miasto Perth
Ilustracja
Samica
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

blaszkodziobe

Rodzina

kaczkowate

Podrodzina

kaczki

Plemię

Tadornini

Rodzaj

Tadorna

Gatunek

kazarka obrożna

Synonimy
  • Anas tadornoides Jardine & Selby, 1828[2]
  • Casarca tadornoides (Jardine & Selby, 1828)[3]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4]

Zasięg występowania
Mapa występowania
Zasięg występowania w Australii

Kazarka obrożna[5] (Tadorna tadornoides) – gatunek dużego ptaka z rodziny kaczkowatych (Anatidae), występującego w Australii, na Tasmanii, rzadziej spotykanego w Nowej Zelandii[6]. Nie jest zagrożony wyginięciem. Nie wyróżnia się podgatunków[7].

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Południowo-zachodnia część Australii Zachodniej, Wiktoria, położone na zachód od Wielkich Gór Wododziałowych ziemie Queenslandu, południowo-wschodnie skraje Terytorium Północnego, północno-wschodnie tereny Australii Południowej, większa część Nowej Południowej Walii, okolice miasta Adelaide, Wyspa Kangura i Tasmania bez zachodniej części wyspy. Zimą wędrują trochę na północ od miejsca, w którym gniazdowały (nie wylatując z Australii).

Od lat 70. XX wieku kazarki obrożne spotyka się także na obu wyspach Nowej Zelandii. Odnotowano pojawienie się pojedynczych osobników nawet na wyspach Kermadec, wyspach Chatham, Snares, Auckland oraz na Wyspie Campbella[6]. Spotkano ten gatunek nawet na wyspie Norfolk w latach 80. XX wieku[6].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Wymiary[edytuj | edytuj kod]

  • długość ciała: 56–72 cm[2][8]
  • rozpiętość skrzydeł: 94–132 cm[2]
  • masa ciała: 878–1980 g[2]

Samica jest nieco mniejsza od samca[8].

Wygląd[edytuj | edytuj kod]

U samca głowa i górna część szyi czarne z zielonym metalicznym połyskiem. Pierś oraz dolna część szyi barwy czerwonocynamonowej, oddzielone od górnej części szyi białą obręczą. Wierzch ciała czarny z jaśniejszym smugowaniem, spód ciała całkiem czarny. W okolicy przedramienia biała plama na skrzydle. Lusterko czarnozielone. Ogon czarny, połyskujący na zielono. Dziób i nogi ciemnoszare, prawie czarne. Oczy brązowe.

Samica w nieco mniej kontrastowych barwach. Można ją odróżnić od samca po białym pierścieniu wokół oka oraz białej plamie wokół nasady dzioba[8].

U obu płci spód skrzydeł – ukazujący się podczas lotu – barwy białej.

Ekologia[edytuj | edytuj kod]

Siedlisko
Zasiedlają słodkowodne i lekko słone, płytkie jeziora, laguny, a także lekko zadrzewione bagna. W zimie wolą większe jeziora, zimują także w ujściach rzek i na wybrzeżach.
Lęgi i zachowanie
Gniazduje w dziuplach, na ziemi – wśród skał bądź roślin, ewentualnie w norach. Samica znosi 5–14 jaj, które wysiaduje 30–33 dni. Młode są wodzone przez rodziców przez 50–70 dni. Dojrzewają między 2 a 3 rokiem życia. Tworzą trwałe pary, czasem (ale rzadko) zdarza się, że zmieniają partnerów. Podczas pierzenia są bardzo towarzyskie.
Pożywienie
Żeruje na lądzie i w płytkiej wodzie, rano i wieczorem. Żywi się turzycami, glonami oraz wyższymi roślinami wodnymi. Jedzą także drobne bezkręgowce: owady, mięczaki i skorupiaki, oraz małe rybki.

Status[edytuj | edytuj kod]

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje kazarkę obrożną za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Trend liczebności populacji oceniany jest jako wzrostowy[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Tadorna tadornoides, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b c d Carboneras 1992 ↓, s. 591.
  3. Denis Lepage: Kazarka obrożna (Tadorna tadornoides) (Jardine & Selby, 1828). Avibase. [dostęp 2013-12-07].
  4. a b Tadorna tadornoides, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  5. Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Tadornini Reichenbach, 1849-50 (wersja: 2020-01-10). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-07-25].
  6. a b c Chestnut-breasted shelduck, [w:] New Zealand Birds Online [online] [dostęp 2016-08-09].
  7. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Screamers, ducks, geese, swans. IOC World Bird List: Version 10.1. [dostęp 2020-07-25]. (ang.).
  8. a b c Kazarka obrożna (łac.Tadorna tadornoides). Portal hodowców ptaków ozdobnych. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-16)].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Carles Carboneras: Family Anatidae (Ducks, geese and Swans). W: Josep del Hoyo, Andrew Elliott, Jordi Sargatal: Handbook of the Birds of the World. Cz. 1: Ostrich to Ducks. Barcelona: Lynx Edicions, 1992. ISBN 84-87334-10-5. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]