Kazimierz Wojniakowski

Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 22 lip 2016, była oparta na tej wersji.

Kazimierz Wojniakowski (ur. 1771 lub 1772 w Krakowie, zm. 20 stycznia lub 20 grudnia 1812^[1]) – polski malarz i rysownik, wolnomularz^[2].

Uczeń Marcela Bacciarellego^[3]. Uprawiał przede wszystkim malarstwo portretowe. Malował m.in. Izabelę Czartoryską, Tadeusza Kościuszkę, Stanisława Augusta Poniatowskiego, Stanisława Sołtyka. Jego portrety cechuje duży realizm fizjonomii modeli. Obok portretów pojedynczych tworzył również portrety zbiorowe, np. Zebranie towarzyskie w parku (Łazienkowskim?) (1797, Muzeum Narodowe w Warszawie), ukazujące rodziny: Lafontainów i Hauków wokół pomnika Stanisława Augusta.

Wojniakowski jest również autorem obrazów historycznych (m.in. Uchwalenie Konstytucji 3 Maja 1791, 1806, Muzeum Narodowe w Warszawie), alegorycznych i pejzażowych.

Portret generała Józefa Kossakowskiego, 1794, Muzeum Narodowe w Krakowie
Portret Izabeli Czartoryskiej, 1796, Muzeum Narodowe w Krakowie - Muzeum Czartoryskich
Zebranie towarzyskie w parku, 1797, Muzeum Narodowe w Warszawie
Uchwalenie Konstytucji 3 Maja, 1806, Muzeum Narodowe w Warszawie
Alegoria nadziei, 1807, Muzeum Narodowe w Poznaniu

↑ Daty narodzin i śmierci na podstawie hasła Kazimierz Wojnakowski w internetowej Encyklopedii PWN.
↑ Ludwik Hass, Sekta farmazonii warszawskiej, Warszawa 1980, s. 267.
↑ Hasło "Kazimierz Wojniakowski" w: Nowa Encyklopedia PWN, Warszawa: PWN, 1996, t. 6, s. 855.

Bibliografia

S. Lorentz, A. Rottermund, Klasycyzm w Polsce, Warszawa: Arkady, 1984.

[1] Daty narodzin i śmierci na podstawie hasła Kazimierz Wojnakowski w internetowej Encyklopedii PWN.

[2] Ludwik Hass, Sekta farmazonii warszawskiej, Warszawa 1980, s. 267.

[3] Hasło "Kazimierz Wojniakowski" w: Nowa Encyklopedia PWN, Warszawa: PWN, 1996, t. 6, s. 855.

[1]

[2]

[3]