Przejdź do zawartości

Kiełkowanie hipogeiczne

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Kiełkowanie hipogeiczne, kiełkowanie podziemne – rodzaj kiełkowania, w którym liścienie pozostają w glebie, a część nadliścieniowa (epikotyl) wydłuża się. Substancje odżywcze pobierane są z liścieni do momentu wytworzenia liści. W ten sposób kiełkują między innymi nasiona zbóż[1].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Stanisław Lewak: Kiełkowanie nasion W: Fizjologia roślin (red. Kopcewicz Jan, Lewak Stanisław). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002, s. 485-498. ISBN 83-01-13753-3.