Kim Poong-joo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kim Poong-joo
김풍주
Data i miejsce urodzenia

1 października 1964
Korea Południowa

Wzrost

190 cm

Pozycja

bramkarz

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1983–1996 Busan Daewoo Royals 159 (0)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1988–1991  Korea Południowa 19 (0)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Kim Poong-joo (ur. 1 października 1964) – były południowokoreański piłkarz występujący na pozycji bramkarza.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Kim zawodową karierę rozpoczynał w 1983 roku w klubie Daewoo Royals. W tym samym roku wywalczył z nim wicemistrzostwo Korei Południowej. W 1984 roku zdobył z klubem mistrzostwo Korei Południowej. W 1986 roku zwyciężył z nim w rozgrywkach Azjatyckiej Ligi Mistrzów. W 1987 roku oraz w 1991 roku ponownie zdobywał z zespołem mistrzostwo Korei Południowej, natomiast w 1990 roku wywalczył z nim wicemistrzostwo Korei Południowej. W 1995 roku Daewoo Royals zmienił nazwę na Busan Daewoo Royals. W 1996 roku Kim zakończył karierę.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Korei Południowej Kim zadebiutował 19 czerwca 1988 roku w wygranym 4:0 towarzyskim meczu z Zambią. W tym samym roku wziął udział w Letnich Igrzyskach Olimpijskich. W 1990 roku został powołany do kadry na Mistrzostwa Świata. Nie zagrał na nich w żadnym meczu. Z tamtego turnieju Korea Południowa odpadła po fazie grupowej. W latach 1988–1991 w drużynie narodowej Kim rozegrał w sumie 19 spotkań.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]