Klinodaktylia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Radiogram dłoni pacjenta z klinodaktylią i brachymesophalangią małego palca
Klinodaktylia umiarkowanego stopnia

Klinodaktylia (łac. clinodactylia) – mała wada wrodzona (cecha dysmorficzna) polegająca na bocznym lub przyśrodkowym skrzywieniu palca dłoni bądź stopy w płaszczyźnie dłoni lub stopy. Najczęściej dotyczy piątego, małego palca, który jest wtedy zgięty w stronę dośrodkową. Klinodaktylia spowodowana jest hipoplazją kości środkowego paliczka. Niewielką klinodaktylię można wykryć, obserwując przebieg linii zgięciowych palców, które w klinodaktylii przebiegają skośnie, a nie równolegle. Wystąpienie klinodaktylii może się wiązać z różnymi zespołami genetycznymi, m.in. zespołem Silvera-Russella[1], zespołem Feingolda i zespołem Downa.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Lahiri A., Lester R. Hand anomalies in Russell Silver syndrome. „Journal of plastic, reconstructive & aesthetic surgery : JPRAS”, grudzień 2007. DOI: 10.1016/j.bjps.2007.11.036. PMID: 18171637. 

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Lech Korniszewski: Dziecko z zespołem wad wrodzonych : diagnostyka dysmorfologiczna. Warszawa: Wydaw. Lekarskie PZWL, 2005. ISBN 83-200-3042-0.