Klinometr

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Klinometr (spadkomierz) – przyrząd do mierzenia kątów pionowych warstw skalnych i innych powierzchni, a także struktur geologicznych. Jest wbudowany w kompas geologiczny (jako klinometr wahadłowy i/lub płytkowy). Stosowany w terenowych pracach geologicznych[1][2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wojciech Jaroszewski, Leszek Marks, Andrzej Radomski, Słownik geologii dynamicznej, Warszawa: Wydawnictwa Geologiczne, 1985, s. 111, ISBN 83-220-0196-7, OCLC 830183626.
  2. Jan Koziar, Kompas geologiczny. Technika i analiza pomiarów., Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, 1989, s. 20, 22, ISBN 83-229-0308-1, OCLC 46104766.