Koń zimnokrwisty
Konie zimnokrwiste – rasy konia domowego silne i masywne, odróżniające się od gorącokrwistych temperamentem i budową. Są zazwyczaj spokojniejsze, mniej ruchliwe i potężniejsze. Są to konie robocze, używane między innymi do prac rolniczych i transportowych, jako konie pociągowe. Zazwyczaj pracują w stępie. Konie zimnokrwiste hoduje się bez udziału krwi koni gorącokrwistych lub z bardzo małym jej udziałem. Niektóre rasy, plasujące się na pograniczu koni zimnokrwistych i kuców, mają cechy obu typów[1].
rasy koni zimnokrwistych to m.in.:
Pochodzenie[edytuj | edytuj kod]
Konie zimnokrwiste pochodzą od konia leśnego z Europy Północnej – zwierzęcia o potężnej budowie, grubej sierści i powolnych chodach. Koń ten przeżył epokę lodową i został udomowiony około 3000 lat temu. W średniowieczu konie te służyły jako wierzchowce ciężkozbrojnych rycerzy; z biegiem czasu zapoczątkowały rozwój współczesnego konia pociągowego w Europie[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jak posługiwać się książką. W: Martin Haller: Rasy koni. tłumacze: Józef Kulisiewicz, Jacek Łojek. Warszawa: Oficyna Wydawnicza MULTICO, 1997, s. 7. ISBN 83-7073-121-X.
- ↑ Tim Hawcroft: Koń. Rasy, Pielęgnacja, Wychowanie, Tresura. Warszawa: Wyd. Ania, 1983. ISBN 83-902474-2-9.