Kościół św. św. Joachima i Anny we Włodzimierzu
| kościół parafialny | |||||||||
 Widok ogólny | |||||||||
| Państwo | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Obwód | |||||||||
| Miejscowość | |||||||||
| Wyznanie | |||||||||
| Kościół | |||||||||
| parafia | |||||||||
| Wezwanie |
św. Joachim i św. Anna | ||||||||
| |||||||||
Położenie na mapie obwodu wołyńskiego  | |||||||||
Położenie na mapie Ukrainy  | |||||||||
| 50,847278°N 24,319625°E/50,847278 24,319625 | |||||||||
Kościół św. św. Joachima i Anny we Włodzimierzu – rzymskokatolicki parafialny kościół we Włodzimierzu.
Pierwsza świątynia katolicka na miejscu dzisiejszego kościoła powstała na koszt księżnej Anny Zbaraskiej w 1554. Był to obiekt drewniany. Budynek spłonął w 1736[1]. Od 1751 świątynią we Włodzimierzu opiekowali się kapucyni, którzy rok później wznieśli kościół murowany. Kilkakrotnie padał on ofiarą pożarów, po czym był odbudowywany w uzyskanych w połowie XVIII w. formach nawiązujących do baroku wileńskiego. W 1752 obiekt poświęcił biskup Adam Woyna Orański[1]. Według legendy, w 1794 w klasztorze przylegającym do kościoła ukryte zostały kosztowności należące niegdyś do skarbu I Rzeczypospolitej[2]. Po II wojnie światowej obiekt został zdewastowany (zniszczeniu uległy organy i ołtarz główny), a następnie zaadaptowany na kawiarnię i salę koncertową.
Katolicy odzyskali kościół dopiero po upadku ZSRR. Pierwszą mszę świętą po zamknięciu odprawiono po rekonsekracji świątyni 3 stycznia 1992[1]. Od tego czasu opiekę nad kościołem i parafią sprawują OO. Karmelici trzewiczkowi, a proboszczem nieprzerwanie jest O. Lech Koszlaga OCarm.[3]
Kościół jest trójnawową, dwuwieżową bazyliką. Jego fasadę wieńczy trójkątny szczyt oparty na pilastrach. W nawach i podziemiach świątyni widoczne są sklepienia krzyżowe i kolebkowe[1]. Został wpisany do rejestru zabytków o znaczeniu ogólnoukraińskim[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d J. Tokarski, Ilustrowany przewodnik po zabytkach kultury na Ukrainie, t.2, Burchard Edition 2001, ISBN 83-87654-11-6, s.238
- ↑ Костел Iоакiма та Анни. [dostęp 2016-03-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
- ↑ Strona Prowincji Polskiej Karmelitów. [dostęp 2018-11-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-11-22)].
- ↑ Державний реєстр національного культурного надбання