Na mapach: 50°44′29″N 25°21′14″E/50,741389 25,353889
Obwód wołyński
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| |||||
| |||||
| |||||
| Państwo |  Ukraina
| ||||
| Siedziba | Łuck | ||||
| Kod ISO 3166-2 | UA-07 | ||||
| Zarządzający | Ołeksandr Kyryczuk (p.o.)[1] | ||||
| Powierzchnia | 20 144 km² | ||||
| Populacja (2019) • liczba ludności |
1 032 178[2] | ||||
| Tablice rejestracyjne | AC | ||||
| Szczegółowy podział administracyjny | |||||
| |||||
| Liczba rejonów | 16 | ||||
| Liczba miast na prawach rejonu | 4 | ||||
Położenie na mapie
| |||||
Portal  Ukraina
| |||||
Obwód wołyński (ukr. Волинська область, Wołynśka obłast') – jeden z 24 obwodów Ukrainy. Leży w północno-zachodniej części Ukrainy, przy granicy z Polską i Białorusią. Stolicą obwodu jest Łuck.
Obwód wołyński graniczy z: obwodami rówieńskim od wschodu i lwowskim od południa, obwodem brzeskim Białorusi od północy oraz województwem lubelskim Polski od zachodu. Obwód został utworzony 4 grudnia 1939 r. dekretem Prezydium Rady Najwyższej ZSRR[3] z części terytorium II Rzeczypospolitej okupowanego przez Armię Czerwoną w trakcie agresji ZSRR na Polskę i anektowanego następnie przez ZSRR.
Największymi miastami obwodu są Łuck, Kowel, Nowowołyńsk i Włodzimierz Wołyński.
Rejony[edytuj | edytuj kod]
| Nazwa rejonu | Powierzchnia (km²) | Ludność (os.) | Gęstość zaludnienia (mieszk./km²) |
 Rejon horochowski
|
1122 | 57 133 | 50,92 |
 Rejon iwanicki
|
645 | 35 995 | 55,81 |
 Rejon kiwerecki
|
1414 | 65 924 | 46,62 |
 Rejon koszyrski
|
1747 | 62 151 | 35,58 |
.svg){kind=small} Rejon kowelski
|
1723 | 43 340 | 25,15 |
 Rejon lubieszowski
|
1450 | 37 124 | 25,6 |
 Rejon lubomelski
|
1481 | 43 198 | 29,17 |
 Rejon łokacki
|
712 | 25 386 | 35,65 |
 Rejon łucki
|
973 | 56 231 | 57,79 |
 Rejon maniewicki
|
2265 | 57 411 | 25,35 |
 Rejon ratnieński
|
1437 | 52 530 | 36,56 |
 Rejon rożyszczeński
|
928 | 42 999 | 46,34 |
 Rejon starowyżewski
|
1121 | 34 188 | 30,5 |
 Rejon szacki
|
759 | 18 213 | 24,0 |
 Rejon turzyski
|
1205 | 29 043 | 24,1 |
 Rejon włodzimierski
|
1038 | 28 446 | 27,4 |
| 20 100 | 1 057 214 | 52,6 |
Miasta[edytuj | edytuj kod]
| miasto | populacja (2018) | |
|---|---|---|
| 1. | Łuck | 216 505 |
| 2. | Kowel | 69 089 |
| 3. | Nowowołyńsk | 52 188 |
| 4. | Włodzimierz Wołyński | 38 901 |
| 5. | Kiwerce | 14 195 |
| 6. | Rożyszcze | 12 953 |
| 7. | Kamień Koszyrski | 12 489 |
| 8. | Luboml | 10 466 |
| 9. | Horochów | 9 134 |
| 10. | Uściług | 2 176 |
| 11. | Beresteczko | 1 796 |
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
- Sobór Zaśnięcia Matki Bożej (1157-1160), Włodzimierz Wołyński
- Cerkiew pw. św. Bazylego (XIII-XIV w.), Włodzimierz Wołyński
- Kościół farny pw. śś. Joachima i Anny (1752), Włodzimierz Wołyński
- żeński monaster Zaśnięcia Matki Bożej zw. Świętogórskim, (Х-ХІ w.), Zimno, Rejon włodzimierski
- Sobór Zaśnięcia Matki Bożej w obrębie monasteru (z cudowną Zimneńską Ikoną Matki Bożej) (1495), Zimno, Rejon włodzimierski
- Kolegiata pw. św. Trójcy (1635-1640), Ołyka
- Kościół pw. św. św. Piotra i Pawła (1460), Ołyka
- Zamek Radziwiłłów (1558), Ołyka
- Cerkiew pw. Ofiarowania Pańskiego (1784), Ołyka
- Cerkiew pw. Opieki Matki Bożej (1740), Poddębce, Rejon łucki
- Cerkiew pw. św. Dymitra (1905), Żurawniki, Rejon horochowski
- Kościół pw. św. Trójcy (1412), Luboml
- Cerkiew pw. św. Jana Teologa (1777), Sztuń, Rejon lubomelski
- Cerkiew pw. Zaśnięcia Matki Bożej (dawny kościół pw. św. Michała) (1752), Radziechów, Rejon lubomelski
- Brama pałacu Czarnieckich (XVIII w.), Lubieszów
- Kościół pw. św. Anny (1771), Kowel
- Cerkiew pw. św. Paraskiewy (1723), Łuków, Rejon turzyski
- Kościół podominikański (1741-1753), zrujnowany, Czartorysk, Rejon maniewicki
- Cerkiew pw. Przemienienia Pańskiego (1600), Czetwertnia, Rejon maniewicki
- Cerkiew pw. Zaśnięcia Matki Bożej (1643), Niskinicze, Rejon iwanicki
- Cerkiew pw. Narodzenia Matki Bożej, (1760), dawna monasterska, zrujnowana, Nowy Zahorów, Rejon łokaczyński
- Kościół pw. św. Trójcy (1642), Zaturce, Rejon łokaczyński
- Kościół pokarmelitański (1720), Kisielin, Rejon łokaczyński
- Cerkiew pw. św. Michała (1777), Kisielin, Rejon łokaczyński
- Kościół pw. św. Trójcy, (1711-1733), zrujnowany, Beresteczko
- Sobór Trójcy Świętej (1910-nieukończona budowa), Beresteczko
- Kaplica pw. św. Tekli (XVII ст.), Beresteczko
- Zamek Lubarta (ХІІІ-XIV ст.), Łuck.
- Katedra Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Łucku (1616-1637), Łuck
- Wielka Synagoga w Łucku (1626-1629), Łuck
- Sobór Świętej Trójcy, dawny kościół i klasztor bernardynów, (1752—1755), Łuck
- Cerkiew Opieki Matki Bożej, Łuck
- Cerkiew pw. św. Michała (1636), Białostok, Rejon łucki
- Monaster św. Mikołaja (XVIII w.), Żydyczyn, Rejon kiwercowski
- Cerkiew pw. św. Jerzego (1783), Hołoby, Rejon kowelski
Fotogaleria[edytuj | edytuj kod]
Sobór św. Trójcy w Beresteczku
Kolegiata pw. św. Trójcy w Ołyce
Kościół Rozesłania Apostołów we Włodzimierzu Wołyńskim, obecnie prawosławny sobór Narodzenia Matki Bożej
Kościół pw. św. Piotra i Pawła w Ołyce
Kościół pw. św. Trójcy w Lubomlu
Cerkiew pw. Opieki Matki Bożej w Poddębcach
.jpg)
Ciekawostki[edytuj | edytuj kod]
- Na terenie obwodu znajdują się gniazda rodowe polskich rodów magnackich: Czartoryskich (Czartorysk), Woronieckich (Woronczyn), Czetwertyńskich (Czetwertnia) i Poryckich (Poryck).
- Cały obszar obwodu leżał w granicach I i II Rzeczypospolitej.
- Główne miasta obwodu – Łuck, Kowel i Włodzimierz Wołyński – były miastami królewskimi Korony Królestwa Polskiego[4].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- województwo wołyńskie II Rzeczypospolitej
- Zdjęcia
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Zelensky appoints acting heads of 12 regional state administrations (ang.). 2019-06-11. [dostęp 2019-08-16].
- ↑ Чисельність населення (за оцінкою) на 1 листопада 2019 року // Головне управління статистики у Волинській області
- ↑ Указ Президиума Верховного Совета СССР от 4 декабря 1939 года об образовании Волынской, Дрогобычской, Львовской, Ровенской, Станиславской и Тарнопольской областей в составе Украинской ССР (Сборник законов СССР и указов Президиума Верховного Совета СССР. 1938 г. — июль 1956 г / под ред. к. ю. н. Мандельштам Ю. И. — Москва: Государственное издательство юридической литературы, 1956, s. 52)
- ↑ Magazin für die neue Historie und Geographie Angelegt, t. XVI, Halle, 1782, s. 12-14.
| |||||||||||||||||
| ||||||||
| ||||
| ||||