Obwód wołyński

	Obwód wołyński; Волинська область
	Obwód wołyński; Волинська область
Herb	Flaga
Państwo	Ukraina
Siedziba	Łuck
Kod ISO 3166-2	UA-07
Zarządzający	Jurij Pohulajko
Powierzchnia	20 144 km²
Populacja (2019); • liczba ludności	; 1 032 178
Tablice rejestracyjne	AC
	Szczegółowy podział administracyjny
Liczba rejonów	4
Liczba miast na prawach rejonu	4
	Położenie na mapie;
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Informacje w Wikipodróżach
	Portal Ukraina

Obwód wołyński (ukr. Волинська область, Wołynśka obłast') – jeden z 24 obwodów Ukrainy. Leży w północno-zachodniej części Ukrainy, przy granicy z Polską i Białorusią. Stolicą obwodu jest Łuck.

Obwód wołyński graniczy z: obwodami rówieńskim od wschodu i lwowskim od południa, obwodem brzeskim Białorusi od północy oraz województwem lubelskim Polski od zachodu. Obwód został utworzony 4 grudnia 1939 r. dekretem Prezydium Rady Najwyższej ZSRR^[2] z części terytorium II Rzeczypospolitej okupowanego przez Armię Czerwoną w trakcie agresji ZSRR na Polskę i anektowanego następnie przez ZSRR.

Największymi miastami obwodu są Łuck, Kowel, Nowowołyńsk i Włodzimierz Wołyński.

Rejony[edytuj | edytuj kod]

Nazwa rejonu	Powierzchnia (km²)	Ludność (os.)	Gęstość zaludnienia (mieszk./km²)
Rejon horochowski	1122	57 133	50,92
Rejon iwanicki	645	35 995	55,81
Rejon kiwerecki	1414	65 924	46,62
Rejon koszyrski	1747	62 151	35,58
Rejon kowelski	1723	43 340	25,15
Rejon lubieszowski	1450	37 124	25,6
Rejon lubomelski	1481	43 198	29,17
Rejon łokacki	712	25 386	35,65
Rejon łucki	973	56 231	57,79
Rejon maniewicki	2265	57 411	25,35
Rejon ratnieński	1437	52 530	36,56
Rejon rożyszczeński	928	42 999	46,34
Rejon starowyżewski	1121	34 188	30,5
Rejon szacki	759	18 213	24,0
Rejon turzyski	1205	29 043	24,1
Rejon włodzimierski	1038	28 446	27,4
	20 100	1 057 214	52,6

Miasta[edytuj | edytuj kod]

	miasto	populacja (2018)
1.	Łuck	216 505
2.	Kowel	69 089
3.	Nowowołyńsk	52 188
4.	Włodzimierz Wołyński	38 901
5.	Kiwerce	14 195
6.	Rożyszcze	12 953
7.	Kamień Koszyrski	12 489
8.	Luboml	10 466
9.	Horochów	9 134
10.	Uściług	2 176
11.	Beresteczko	1 796

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Sobór Zaśnięcia Matki Bożej (1157-1160), Włodzimierz Wołyński
Cerkiew pw. św. Bazylego (XIII-XIV w.), Włodzimierz Wołyński
Kościół farny pw. śś. Joachima i Anny (1752), Włodzimierz Wołyński
żeński monaster Zaśnięcia Matki Bożej zw. Świętogórskim, (Х-ХІ w.), Zimno, Rejon włodzimierski
Sobór Zaśnięcia Matki Bożej w obrębie monasteru (z cudowną Zimneńską Ikoną Matki Bożej) (1495), Zimno, Rejon włodzimierski
Kolegiata pw. św. Trójcy (1635-1640), Ołyka
Kościół pw. św. św. Piotra i Pawła (1460), Ołyka
Zamek Radziwiłłów (1558), Ołyka
Cerkiew pw. Ofiarowania Pańskiego (1784), Ołyka
Cerkiew pw. Opieki Matki Bożej (1740), Poddębce, Rejon łucki
Cerkiew pw. św. Dymitra (1905), Żurawniki, Rejon horochowski
Kościół pw. św. Trójcy (1412), Luboml
Cerkiew pw. św. Jana Teologa (1777), Sztuń, Rejon lubomelski
Cerkiew pw. Zaśnięcia Matki Bożej (dawny kościół pw. św. Michała) (1752), Radziechów, Rejon lubomelski
Brama pałacu Czarnieckich (XVIII w.), Lubieszów
Kościół pw. św. Anny (1771), Kowel
Cerkiew pw. św. Paraskiewy (1723), Łuków, Rejon turzyski
Kościół podominikański (1741-1753), zrujnowany, Czartorysk, Rejon maniewicki
Cerkiew pw. Przemienienia Pańskiego (1600), Czetwertnia, Rejon maniewicki
Cerkiew pw. Zaśnięcia Matki Bożej (1643), Niskinicze, Rejon iwanicki
Cerkiew pw. Narodzenia Matki Bożej, (1760), dawna monasterska, zrujnowana, Nowy Zahorów, Rejon łokacki
Kościół pw. św. Trójcy (1642), Zaturce, Rejon łokacki
Kościół pokarmelitański (1720), Kisielin, Rejon łokacki
Cerkiew pw. św. Michała (1777), Kisielin, Rejon łokacki
Kościół pw. św. Trójcy, (1711-1733), zrujnowany, Beresteczko
Sobór Trójcy Świętej (1910-nieukończona budowa), Beresteczko
Kaplica pw. św. Tekli (XVII ст.), Beresteczko
Zamek Lubarta (ХІІІ-XIV ст.), Łuck.
Katedra Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Łucku (1616-1637), Łuck
Wielka Synagoga w Łucku (1626-1629), Łuck
Sobór Świętej Trójcy, dawny kościół i klasztor bernardynów, (1752—1755), Łuck
Cerkiew Opieki Matki Bożej, Łuck
Cerkiew pw. św. Michała (1636), Białostok, Rejon łucki
Monaster św. Mikołaja (XVIII w.), Żydyczyn, Rejon kiwercowski
Cerkiew pw. św. Jerzego (1783), Hołoby, Rejon kowelski

Fotogaleria[edytuj | edytuj kod]

Sobór św. Trójcy w Beresteczku
Kolegiata pw. św. Trójcy w Ołyce
Kościół Rozesłania Apostołów we Włodzimierzu Wołyńskim, obecnie prawosławny sobór Narodzenia Matki Bożej
Kościół pw. św. Piotra i Pawła w Ołyce
Zamek w Łucku
Klasztor Dominikanów w Czartorysku
Kościół pw. św. Trójcy w Lubomlu
Cerkiew pw. Opieki Matki Bożej w Poddębcach

Ciekawostki[edytuj | edytuj kod]

Na terenie obwodu znajdują się gniazda rodowe polskich rodów magnackich: Czartoryskich (Czartorysk), Woronieckich (Woronczyn), Czetwertyńskich (Czetwertnia) i Poryckich (Poryck).
Cały obszar obwodu leżał w granicach I i II Rzeczypospolitej.
Główne miasta obwodu – Łuck, Kowel i Włodzimierz Wołyński – były miastami królewskimi Korony Królestwa Polskiego^[3].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

województwo wołyńskie II Rzeczypospolitej
Zdjęcia

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Чисельність населення (за оцінкою) на 1 листопада 2019 року // Головне управління статистики у Волинській області
↑ Указ Президиума Верховного Совета СССР от 4 декабря 1939 года об образовании Волынской, Дрогобычской, Львовской, Ровенской, Станиславской и Тарнопольской областей в составе Украинской ССР (Сборник законов СССР и указов Президиума Верховного Совета СССР. 1938 г. — июль 1956 г / под ред. к. ю. н. Мандельштам Ю. И. — Москва: Государственное издательство юридической литературы, 1956, s. 52)
↑ Magazin für die neue Historie und Geographie Angelegt, t. XVI, Halle, 1782, s. 12-14.

[1] Чисельність населення (за оцінкою) на 1 листопада 2019 року // Головне управління статистики у Волинській області

[2] Указ Президиума Верховного Совета СССР от 4 декабря 1939 года об образовании Волынской, Дрогобычской, Львовской, Ровенской, Станиславской и Тарнопольской областей в составе Украинской ССР (Сборник законов СССР и указов Президиума Верховного Совета СССР. 1938 г. — июль 1956 г / под ред. к. ю. н. Мандельштам Ю. И. — Москва: Государственное издательство юридической литературы, 1956, s. 52)

[3] Magazin für die neue Historie und Geographie Angelegt, t. XVI, Halle, 1782, s. 12-14.

[krym-4] Sewastopol i Republika Autonomiczna Krymu zostały jednostronnie inkorporowane do Rosji; na arenie międzynarodowej są uznawane za część Ukrainy.

[1]

[2]

[3]

[A]

Obwody	charkowski chersoński chmielnicki czerkaski czernihowski czerniowiecki dniepropetrowski doniecki iwanofrankiwski kijowski kirowohradzki lwowski ługański mikołajowski odeski połtawski rówieński sumski tarnopolski winnicki wołyński zakarpacki zaporoski żytomierski
Republika autonomiczna	Autonomiczna Republika Krymu^[A]
Miasta wydzielone	Kijów Sewastopol^[A]