Kościół św. Zygmunta w Rososze
 1/15 z dnia 25.06.1946 oraz 381 z 30.05.1967
| |||||||||||
| kościół filialny | |||||||||||
.jpg) Widok ogólny | |||||||||||
| Państwo | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||
| Kościół | |||||||||||
| Parafia | |||||||||||
| Wezwanie | |||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||
Położenie na mapie gminy Będków  | |||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||
Położenie na mapie województwa łódzkiego  | |||||||||||
Położenie na mapie powiatu tomaszowskiego  | |||||||||||
 51°35′12,44″N 19°46′34,25″E/51,586789 19,776181
| |||||||||||
Kościół św. Zygmunta w Rososze (filia parafii Będków) – orientowany, drewniany kościół ufundowany przez biskupa Jana Dębowskiego w 1762 r. Obiekt wpisany na listę zabytków Narodowego Instytutu Dziedzictwa.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Kościół pochodzi z XV wieku. Początkowo Będków terytorialnie należał do nieistniejącej dziś parafii w miejscowości Rosocha. Tuż przed 1300 rokiem we wsi wystawiono kościół św. Zygmunta i Wszystkich Świętych, który do 22 listopada 1523 pełnił funkcję kościoła parafialnego.
23 listopada 1523 roku arcybiskup gnieźnieński Jan Łaski na prośbę właścicieli miasta erygował w Będkowie, przy istniejącym od 1462 r. kościele Narodzenia Najświętszej Maryi Panny, parafię, a świątynię w Rososze uczynił jej filią. W tym czasie kościół popadł jednak w ruinę. Obecny budynek ufundowany został przez biskupa Jana Dębowskiego. Z pierwotnych murów kościoła pozostała jedynie kamienna kropielnica, znajdująca się przy bocznych drzwiach świątyni. W 1946 r. z datków mieszkańców Rosochy i pobliskich miejscowości udało się odnowić zadaszenie budynku. W latach sześćdziesiątych przeprowadzono konserwacje i zainstalowano instalacje elektryczną.
Architektura[edytuj | edytuj kod]
Wykonana całkowicie z drewna modrzewiowego budowla posiada konstrukcje zrębową. Do najważniejszych elementów świątyni należy gotycko-renesansowa rzeźba św. Zygmunta z I połowy XVI wieku, która widnieje w barokowym ołtarzu, gotycka kamienna kropielnica i rokokowy drewniany relikwiarz, zachowany z pierwotnych murów kościoła. Nawa w kształcie kwadratu ma być symbolem stabilności świata.[potrzebny przypis]
W centrum ołtarza umieszczone zostało rzeźbione oko Boga w kształcie trójkąta, urzeczywistniającego Trójce Świętą. Chór muzyczny, wsparty na dwóch profilowanych słupkach oraz belka tęczowa z ludowym krucyfiksem z XVII wieku podkreślają barokowy charakter budowli.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Błaszczyk Bożena, Z dziejów Gminy Będków, Wydawnictwo Basta, 1998