Kościół Nadziei w Spreenhagen
_(2).jpg) Widok ogólny od ulicy | |||||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||||||||
| Adres |
Chausseestraße 21, 15528 Spreenhagen, Niemcy | ||||||||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||||||||
| Filia |
Parafia w Spreenhagen | ||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Położenie na mapie Brandenburgii  | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie Niemiec  | |||||||||||||||||||
 52°21′28,3″N 13°50′39,8″E/52,357861 13,844389
| |||||||||||||||||||
Kościół Nadziei w Spreenhagen (niem. Hoffnungskirche in Spreenhagen, także: Honigkirche) – kościół protestancki położony w Neu Hartmannsdorfie, części Spreenhagen w kraju związkowym Brandenburgia, w powiecie Oder-Spree.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Obiekt wzniesiono w 1858. Zgodnie z wymogami kościelnymi dla świątyń staroluterańskich, budynek zbudowano bez dzwonnicy. Wieżę dobudowano w 1937, zawieszając na niej dwa dzwony, z których jeden zniszczono w okresie II wojny światowej. Po wojnie obiekt nie był użytkowany i stopniowo niszczał. W 1988 zakupiła go protestancka parafia w Spreenhagen i 26 września 1993 został po wykonaniu remontu ponownie konsekrowany. Podczas prac renowacyjnych wmontowano wewnątrz stary drewniany strop z kościoła mariackiego w Fürstenwalde. Po remoncie nadano kościołowi obecną nazwę[1].
Architektura
[edytuj | edytuj kod]Ściana ołtarzowa ma wysokość jedenastu metrów i szerokość dwunastu metrów[2]. Jest ona pokryta masą wyprodukowaną z około tony wosku pszczelego zmieszanego z pyłkiem i nałożonego warstwami na drewnianą płytę. Mensę ołtarzową stworzyła berlińska artystka Brigitte Trennhaus z wosku pszczelego w 1993[2], ale po latach zaczęła się ona psuć, w związku z czym w 2013 artystka dokonała prac renowacyjnych[3]. Częściowo wykorzystała wosk z poprzedniego ołtarza, a częściowo pozyskała go od lokalnych pszczelarzy[4]. Ołtarz w kształcie plastra miodu ma 119 centymetrów szerokości i 105 centymetrów wysokości. Związki kościoła z miodem dały asumpt potocznej nazwie Honigkirche, czyli Miodowy kościół. Na ścianie ołtarzowej umieszczono, składające się na formę krzyża, litery tworzące (zarówno w pionie, jak i w poziomie) słowa: Licht (pol. światło). Chrzcielnica pochodzi z oryginalnego wyposażenia. W ośmiu rzędach ławek[5] znajduje się około 70 miejsc siedzących[1].
Turystyka
[edytuj | edytuj kod]Przy kościele przechodzi Spreeradweg (rowerowy szlak Szprewy) oraz pieszy szlak niebieski m.in. do Spreenhagen[6].
Galeria
[edytuj | edytuj kod]-
Widok od wschodu -
Ołtarz i ściana ołtarzowa -
Empora
_(4).jpg)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Honigkirche [online], hartmannsdorf.net [dostęp 2020-09-19] [zarchiwizowane z adresu 2020-09-28] (niem.).
- ↑ a b Faltblatt Honigkirche-konvertiert.pdf | Pfarrsprengel Oderland-Spree-West [online], evangelisch-osw.de [dostęp 2020-09-19].
- ↑ Bernhard Schwiete, Pionierarbeit mit Wachs [online], moz.de, 22 listopada 2012 [dostęp 2020-09-19] (niem.).
- ↑ Bernhard Schwiete, Wachs-Altar entsteht neu [online], moz.de, 9 listopada 2012 [dostęp 2020-09-19] (niem.).
- ↑ Bernhard Schwiete, Gesucht: 1000 Kilo Wachs [online], moz.de, 18 kwietnia 2012 [dostęp 2020-09-19] (niem.).
- ↑ Spree-Radweg vom Oberlausitzer Bergland über Bautzen, Spremberg, Cottbus und den Spreewald bis zur Havel in Berlin. Verlag Dr. Barthel [dostęp 2020-09-19].