Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego w Brześciu
 113Г000015
| |||||||||
 Kościół przy pl. Lenina | |||||||||
| Państwo | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Obwód | |||||||||
| Miejscowość | |||||||||
| Wyznanie | |||||||||
| Kościół | |||||||||
| parafia | |||||||||
| Wspomnienie liturgiczne | |||||||||
| |||||||||
| |||||||||
Położenie na mapie Brześcia  | |||||||||
Położenie na mapie Białorusi  | |||||||||
Położenie na mapie obwodu brzeskiego  | |||||||||
 52°05′35,6″N 23°41′10,4″E/52,093222 23,686222
| |||||||||
| Strona internetowa | |||||||||
Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego[1] (biał. Касцёл Святога Крыжа) – świątynia rzymskokatolicka, do 1948 katedra, położona w Brześciu nad Bugiem przy pl. Lenina 34 (wcześniej: ul. Unii Lubelskiej).
Historia[edytuj | edytuj kod]
Kościół zbudowano w 1856 w stylu klasycystycznym na planie prostokąta – fasadę dzięki pilastrom rozdzielono na trzy części, jej uwieńczeniem jest ściana attykowa flankowana przez dwie czworoboczne wieże. Wejście świątyni zdobi fronton w formie trójkąta. Uroczystej konsekracji świątyni dokonał w 1856 biskup wileński Wacław Żyliński[2].
Po 1945 kościół zamknięto, dokonując w latach 50. jego przebudowy pod muzeum krajoznawcze. W 1990 władze miejskie zdecydowały o zwrocie świątyni katolikom[3].
We wnętrzu kościoła umieszczony jest słynny obraz Matki Boskiej Ocalenia w sukience z pozłacanego srebra – kopia wizerunku z rzymskiej bazyliki Matki Bożej Większej, przekazana w Rzymie kasztelanowi brzeskiemu Adamowi Pociejowi przez papieża Klemensa VIII. Pierwotnie obraz był własnością kościoła bernardynów, po jego likwidacji przeniesiono go do obecnej świątyni. W czasach Białoruskiej SRR wierni ukryli Matkę Boską Brzeską przed władzami, wróciła ona na swoje miejsce po odzyskaniu przez Białoruś niepodległości, a w 1996 dokonano koronacji obrazu koroną papieską.
Na murach zewnętrznych kościoła znajdują się epitafia rodziny Jankowskich, która zginęła w wyniku działań wojennych w latach 1915–1920. W środku świątyni umieszczono w 1993 tablicę pamiątkową na cześć obrońców twierdzy brzeskiej z jesieni 1939.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Polski egzonim przyjęty na 125. posiedzeniu KSNG.
- ↑ red. nauk. Adam Bobryk, Blisko, a tak daleko: Polacy w obwodzie brzeskim na Białorusi, Siedlce 2004
- ↑ Biskupa, Mowa Zygmunta Janickiego OFM na pogrzebie ks. dra Józefa Krukowskiego, profesora Uniwersytetu Jagiellońskiego i proboszcza parafii św. Floriana w Krakowie (10 grudnia 1900 roku), „Folia Historica Cracoviensia”, 20 (0), 2014, s. 179, DOI: 10.15633/fhc.653, ISSN 2391-6702 [dostęp 2020-03-11].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Waszczuk-Kamieniecka D., Brest – gorod nezabyvaemyj, Izdatelstvo S. Lavrova, Brześć 2000, s. 123–125
- Rąkowski Grzegorz, Czar Polesia, Pruszków 2001, ISBN 83-85557-92-X