Kolenchyma kątowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Kolenchyma kątowa – część kolenchymy zbudowana z komórek żywych (często z chloroplastami) mająca celulozowo-pektynowe wzmocnienia w narożnikach, czyli miejscu styku kilku komórek[1]. Kolenchyma kątowa występuje między innymi w ogonkach liściowych rodzaju Ficus[2]. Komórki kolenchymy nadają roślinie sztywność i elastyczność, chronią przed złamaniem i działaniem wiatru. Utrzymują roślinę w pozycji pionowej.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Szweykowska Alicja, Szweykowski Jerzy: Botanika t.1 Morfologia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2003, s. 126-127. ISBN 83-01-13953-6.
  2. Hejnowicz Z.: Anatomia i histogeneza roślin naczyniowych. Warszawa: PWN, 1980, s. 50-53. ISBN 83-01-00420-7.