Komin Komarnickiego
.jpg)
Komin Komarnickiego – komin na południowej ścianie Mięguszowieckiego Szczytu (2438 m) w słowackich Tatrach Wysokich. Jest głęboki, ciemny i dobrze widoczny z Doliny Hińczowej. Opada z siodełka za wybitną turniczką w filarze zachodniego wierzchołka Mięguszowieckiego Szczytu na system prawie poziomych półek pomiędzy Wielką Mięguszowiecką Ławką i Pośrednią Mięguszowiecką Ławką. Prowadzi nim droga wspinaczkowa Przez Komin Komarnickiego (III w skali tatrzańskiej, czas przejścia 2 godz.). W dolnej części komina znajduje się zaklinowany wielki głaz, ale można go obejść ścianą po prawej stronie. W górnej części komin rozdziela się na dwie gałęzie. Łatwiejsza, mimo odstraszającego wyglądu (jak pisze Władysław Cywiński), jest gałąź prawa, prawie pionowa[1].
Nazwa komina pochodzi od węgierskiego taternika Gyuli Komarnickiego, który wraz z Desiderem Reichertem jako pierwsi przeszli tym kominem 23 września 1920 r.[1]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Władysław Cywiński, Mięguszowieckie Szczyty. Przewodnik szczegółowy, tom 10, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2003, ISBN 83-7104-031-8